حل مشکل دانش آموز دیرآموز کلاس

دیرآموز به افرادی گفته می شود که عقب ماندگی ذهنی ندارند، اما دارای محدودیت یادگیری هستند. سن عقلی و ذهنی این گونه افراد از سن شناسنامه ای آنها کمتر است. کودکان دیرآموز گروهی از کودکان هستند که بهره هوشی معادل 70 تا 85 دارند و حدود 13/6 درصد کل جمعیت را تشکیل می دهند. این گروه از کودکان دارای هیچ گونه علامت جسمی یا ظاهری مشخصی نیستند و به جز در امور تحصیلی و فعالیت های پیچیده ذهنی که ممکن است با شکست مواجه شوند در سایر امور زندگی می توانند مستقل عمل کرده وموفق شوند. اغلب محققان و متخصصان بر این اعتقادند که اگر چه افراد دیرآموز ممکن است نیازهای آموزشی ویژه داشته باشند، با این حال برای جایابی در سیستم آموزشی ویژه مناسب نیستند و باید در مدارس عادی آموزش ببینند. (زهرا توان 49) آنها تمرکز و دقت کافی، رغبت به کارهای فکری و ابتکاری ندارند و قادر به برنامه ریزی و اجرای نقشه برای خود و دیگران نیستند، ولی ممکن است با تمرین و ممارست در کارهای عملی و تا حدودی هم تئوری موفق باشند. معمولا تشخیص و شناسایی این افراد با مشکلاتی روبرو هست، چرا که آنها در ظاهر مشکلی ندارند و در بسیاری از موقعیت ها مانند فعالیت های عملی و اجتماعی رضایت بخش عمل می کنند، ولی در مهارت های تحصیلی مانند خواندن و ریاضیات همانند همسالان عادی خویش موفق نیستند. در این پژوهش سعی بر این است که واژه دیرآموز تعریف و بررسی شود. و همچنین عوامل تشدید کننده و تضعیف کننده این عارضه، مورد بحث قرار گیرد. در این کار سعی بر این است که راهکارهایی را که در مورد دیرآموزی یکی از دانش آموزانم به کار بسته ام را با همکاران گرامی به اشتراک بگذارم، باشد که تواسته باشم مککی هرچند ناچیز در راه گسترش علم و دانش انجام داده باشم.

کلیدواژه ها:

دیرآموز ، دانش آموزان دیرآموز ، عملکرد ذهنی و هوشی ، راه کارهای آموزشی