رابطه ی ابعاد بهزیستی ذهنی و ا بعاد مهارت حل مسئله اجتماعی در دانش آموزان پنجم و ششم

هدف پژوهش بررسی رابطه ی بین بهزیستی ذهنی با مهارت حل مسئله اجتماعی در دانش آموزان پایه پنجم و ششم شهر نی ریز در سال تحصیلی 99-1398 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و از حیث هدف در زمره ی پژوهش های کاربردی قرار می گیرد. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان پسر پایه ی پنجم (220 نفر) و پایه ی ششم (186 نفر) تشکیل می دادند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای، حجم نمونه ای به تعداد 130 نفر برای پایه ی پنجم و 120 نفر برای پایه ی ششم، براساس جدول مورگان و کرجسی انتخاب و مورد آزمون قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های، بهزیستی ذهنی (مقیاس رضایت از زندگی داینر، ایمونز، لارسن و گریفین (1985) و مقیاس عاطفه ی مثبت و منفی واتسن، کلارک و تلگن (1988) و فرم کوتاه تجدیدنظر شده ی مهارت حل مسئله اجتماعی (SPSI-R) درزویلا، نزو و میدو- الیوارس (2002)، استفاده شد. پایایی ابزارهای پژوهش نیز با استفاده از آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. در تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بهزیستی ذهنی پیش بینی کننده ی مهارت حل مسئله ی اجتماعی است. همچنین نتایج حاکی از آن بود که در برخی ابعاد بهزیستی ذهنی با مهارت حل مسئله اجتماعی رابطه معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

بهزیستی ذهنی ، حل مسئله اجتماعی ، دانش آموز