محیط زیست در آموزش عالی : بررسی نگرش، دانش زیست محیطی و مولفه های پایداری در دانشگاه

هدف از پژوهش حاضر بررسی نگرش،دانش زیست محیطی و مولفههای پایداری در دانشگاه بود. پژوهش حاضر از لحاظ روش در حوزه تحقیقات کاربردی و از نظر روش گردآوری اطلاعات در پژوهشهای توصیفی- پیمایشی قرار می گیرد.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشکده مدیریت پردیس فاربی دانشگاه تهران می باشد.که از بین آنها تعداد 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده ها نیز از سه پرسش نامه، پرسش نامه محقق ساخته دانشگاه پایدار ملکی(1393) باضریب پایایی 89/0 وپرسش نامه دانش زیست محیطی هی و همکاران(2011) با ضریب پایایی 87/0 و مقیاس nep با ضریب پایایی 85/0 بهره گرفته شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام شد که در بخش استنباطی از آزمون فریدمن، همبستگی، تی تک نمونه ای استفاده شد.نتایج تجزیه و تحلیل ها نشان داد که دانشجویان در بعد نگرش محیط زیست با میانگین (55/3) در وضعیت نسبتا مطلوب قرار دارند و همچنین در بعد دانش محیط زیست نیز با میانگین(09/4) در وضعیت مطلوب قرارداشتند.علاوه براین نتیجه اولویت بندی عوامل دانش و نگرش محیط زیست معنادار بوده و در نهایت نتیجه بررسی همبستگی نشان داد که، رابطه بین ابعاد دانشگاه پایدار و دانش و نگرش نسبت به محیط زیست مثبت و معنادار می باشد و از بین عوامل دانشگاه پایدار آموزش و پژوهش پایدار بیشتر میزان همبستگی را با نگرش محیط زیست داشتند همچنین از بین این ابعاد بیشترین میزان همبستگی را با دانش محیط زیست مدیریت محیط زیست و خدمات پایدار دارا بودند.

کلیدواژه ها:

دانش محیط زیست ، نگرش محیط زیست ، دانشگاه پایدار ، توسعه پایدار