بررسی کارایی علف کش های جدید تریافامون + اتوکسی سولفورون، فلوستوسولفورون و پیرازوسولفورون اتیل در کنترل علف های هرز برنج

به منظور بررسی کارایی برخی از علف کش های جدید در مقایسه با علف کش های رایج در کنترل علف های هرز شالیزار، این آزمایش در مزرعه موسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد دوز توصیه شده و دو برابر دوز توصیه شده علف کش های جدید تریافامون+اتوکسی سولفورون (کانسیل)، فلوستوسولفورون (زکور)، دو فرمولاسیون تجاری از علف کش پیرازوسولفورون اتیل (پیروز و ساتی) و دوز توصیه شده علف کش های رایج بوتاکلر (ماچتی)+بن سولفورون متیل (لونداکس) و پرتیلاکلر (ریفیت)+بن سولفورون متیل (بن سولفورون ) به همراه دو تیمار شاهد (آلوده به علف هرز و وجین دستی) بود. نتایج نشان داد که علف کش های جدید، تا دو برابر دوز توصیه شده، فاقد گیاه سوزی بودند و علف کش های رایج، در دوز توصیه شده، 5 تا 15 درصد گیاه سوزی بر روی برنج داشتند. کارایی علف کش های کانسیل و فلوستوسولفورون در کنترل علف های هرز سوروف و پیزور، مشابه ترکیب های علف کشی رایج (بوتاکلر+بن سولفورون، پرتیلاکلر+بن سولفورون) بود درحالی که هر دو ترکیب تجاری پیرازوسولفورون اتیل، از کارایی قابل قبولی در کنترل علف های هرز فوق برخوردار نبودند. به طورکلی نتایج این تحقیق نشان داد که دو علف کش جدید کانسیل و فلوستوسولفورون، به دلیل عملکرد انتخابی خوب بر روی برنج و کارایی بسیار خوب در کنترل علف های هرز غالب شالیزار و عملکرد شلتوک که مشابه اثر وجین دستی بود، قابلیت جایگزینی به جای علف کش های رایج کلرواستامیدی )بوتاکلر و پرتیلاکلر) را دارند که به دلیل نگرانی های زیست محیطی، در آینده حذف خواهند شد.

کلیدواژه ها:

برنج ، کاهش عملکرد ، کنترل شیمیایی