تعیین پیامدهای ژنوتوکسیک ناشی از مواجهه با بیهوش کننده های استنشاقی در کارکنان اتاق عمل

زمینه و هدف: با توجه به کاربرد گسترده بیهوش کننده های استنشاقی در اتاق های عمل، نگرانی هایی در مورد اثراتژنوتوکسیک این ترکیبات وجود دارد. مطالعه حاضر باهدف تعیین آسیب های ژنتیکی به روش میکرونوکلئوس (MN) در یکگروه از پرسنل اتاق عمل مواجهه یافته با ترکیبی از بیهوش کننده های استنشاقی شامل ایزوفلوران، سووفلوران و نایتروساکساید و همچنین تعیین ارتباط بین MN با پلی مورفیسم ژن های GSTs انجام شد. علاوه بر این، میزان مواجهه پرسنل با اینترکیبات شیمیایی نیز تعیین شد.مواد و روش ها: شصت پرسنل اتاق عمل و ۶۰ پرستار بعنوان گروه مرجع موردبررسی قرار گرفتند. میزان مواجهه پرسنل بابیهوش کننده های استنشاقی به روش OSHA ۱۰۳ و NIOSH ۶۶۰۰ تعیین شد. آسیب DNA از طریق اندازه گیری فراوانیشیوع MN مورد ارزیابی قرار گرفت. علاوه بر این، پلی مورفیسم ژن های GSTM۱ ، GSTT۱ و GSTP۱ تعیین گردید.یافته ها: میانگین غلظت نایتروس اکساید، ایزوفلوران و سووفلوران در اتاق های عمل به ترتیب ppm ۷۸/۹۱۹±۹۲/۸۵۰ ، ppm ۸۶/۰±۴۰/۲ و ppm ۱۴/۰±۱۸/۰ بود. فراوانی MN در پرسنل اتاق عمل به طور معنی داری بیشتر از گروه مرجع بود (۲/۰۱±۷/۸۲ در مقابل ۱/۸۲±۵/۶۰). علاوه بر این، فراوانی MN در گروه مواجهه یافته با ژنوتیپ GSTT۱ (−)/GSTM۱ (−)/GSTP۱ AG در مقایسه با ژنوتیپ (+)GSTP۱ AA, GSTM۱(+), GSTT۱ به طور معنی داری بیشتر بود (۱/۰۷±۹/۶۰ در مقابل۶/۱۷±۲/۴۶ بعد از کنترل متغیرهای مخدوش کننده، ارتباط معنی دار آماری بین مواجهه با بیهوش کننده های استنشاقی،جنسیت و ترکیبی از سه ژنوتیپ GSTs با فراوانی MN مشاهده شد.نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که مواجهه با غلظت بالای بیهوش کننده های استنشاقی خصوصا نایتروس اکسایدمنجر به پاسخ ژنوتوکسیک می شود و پلی مورفیسم ژن های GSTs می تواند نقش تشدیدکنندگی در آسیب ژنتیکی ناشی ازمواجهه با بیهوش کننده های استنشاقی داشته باشد. بنابراین پیشنهاد می شود محیط های اتاق عمل و ریکاوری مجهز بهسیستم تهویه هوای مناسب و استاندارد باشند و پلی مورفیسم ژنتیکی ژن های GST بعنوان یک تست جدید در معاینات بدواستخدام تعیین شود تا بدین وسیله افراد حساس به مواد شیمیایی محیط کار شناسایی شده و از مواجهه این افراد باآلاینده های محیط کار جلوگیری شود.

کلیدواژه ها:

اتاق عمل ، میکرونوکلئوس ، پلی مورفیسم ژن های GSTs