ارائه یک روش نوین جهت تعیین سریع و حساس استیک آنهیدراید در هوا با استفاده از فیبرغشایی تو خالی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 492

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_257

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: استیک آنهیدراید یک مایع قابل احتراق، بی رنگ، همراه با بوی تند است که در صنایع داروسازی مورداستفاده قرار می گیرد. روش متداول نمونه برداری از استیک آنهیدرید با استفاده از بطری های گازشوی می یاشد. مطالعهحاضر با هدف معرفی تکنیکی جهت نمونه برداری استیک آنهیدراید در هوا با استفاده از فیبرغشایی توخالی به عنوان روشیمناسب جهت جایگزینی با روش متداول انجام شده است.مواد و روش ها: جاذب مورد استفاده در روش هیدروکلراید هیدروکسیل آمین و هیدروکسید سدیم به نسبت برابر می باشد.جهت تعیین شرایط بهینه نمونه برداری مطالعه تحت شرایط مختلف آزمایشگاهی مانند دما، دبی و غلظت انجام شد. برایساخت غلظت های مختلف از هوا، یک اتاقک شیشه ای استاندارد استفاده گردید. اعتبار سنجی روش آنالیز با بررسی تکرارپذیری روش، صحت، حد آشکار سازی (LOD)، حد کمی سازی (LOQ) و نمونه برداری همزمان با روش 3506 موسسه ملیبهداشت و ایمنی شغلی انجام شد. بهینه سازی پارامترهای نمونه برداری مانند دبی و دما و حجم گذر شکست و با استفاده ازروش سطح پاسخ (RSM) و نرم افزار (Design-Expert (v.11.0 انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که میزان دبی نمونه برداری بهینه 10 میلی لیتر در دقیقه بود. مقادیر تکرارپذیری روزانه و بینروزها به ترتیب در محدوده 79/0-11/0 و 81/0-14/0 بود. حد آشکار سازی و حد کمی سازی آنالیت مطالعه شده به ترتیب 0/003 و 0/009 نانوگرم در میلی لیتر بود. زمان ذخیره سازی روش 7 روز در دمای 2 درجه سانتیگراد بود. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که روش ارائه شده دارای حساسیت بالا برای نمونه برداری از استیک آنهیدراید در هوا است و در مقایسه با متد 3506 موسسه ملی بهداشت و ایمنی شغلی متد ارائه شده یک روش سریع، قابل اعتماد و حساس است و می تواند به عنوان جایگزینی برای روش متداول معرفی شود.

نویسندگان

فرزانه ملابهرامی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

عبدالرحمن بهرامی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

الناز طاهری

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران

مریم فرهادیان

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، مرکز پژوهش دانشجویان، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران