بار کربن ماکروفاژهای ریوی، آسیب DNA و عملکرد ریوی در رانندگان تاکسی

زمینه و هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی کاربرد بار کربن در ماکروفاژهای ریوی به عنوان یک مارکر مواجهه با آلودگیهوای ناشی از ترافیک و ارتباط آن با پارامترهای آزمون کامت به عنوان مارکری از آسیب به DNA و عملکرد ریوی دررانندگان تاکسی شهر یزد انجام شد.مواد و روش ها: در مطالعه ی حاضر 104 نفر راننده ی تاکسی مرد با حداقل یک سال سابقه کار به روش نمونه گیری تصادفیساده از بین فهرست موجود در اتحادیه تاکسیرانی انتخاب شدند. ماکروفاژهای ریوی از نمونه های خلط که به کمک روش القایخلط بدست آمدند، استخراج شد و سپس ناحیه ی اشغال شده توسط کربن در آنها اندازه گیری شد. آسیب وارده به DNA بااستفاده از آزمون کامت بررسی شد. عملکرد ریوی با استفاده از تست اسپیرومتری مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیلداده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد.یافته ها: اکثر شرکت کنندگان غیرسیگاری (89/4%) بودند. در این مطالعه 52/7 درصد از شرکت کنندگان غیر سیگاری موفق به دادن نمونه خلط حاوی ماکروفاژ شدند، که محتوای کربن ماکروفاژهای ریوی آن ها 0/2 میکرومتر مربع بود.تفاوتمعنادار آماری در عملکرد ریوی و پارامترهای آزمون کامت بین افراد سیگاری و غیرسیگاری دیده نشد. در افراد با الگویانسدادی 15 درصد کاهش (OR = 0.85, CI 0.16–4.44) و در افراد با الگوی تحدیدی 48 درصد افزایش در دادن نمونه خلطحاوی ماکروفاژ مشاهده شد (OR = 1.48, CI 0.33–6.59). یک همبستگی منفی اما غیرمعنادار از نظر آماری بین بار کربن وپارامترهای کامت و عملکرد ریوی مشاهده شد.نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که مواجهه طولانی مدت با آلودگی هوای ناشی از ترافیک می تواند یک عامل خطر برایابتلا به اختلالات ریوی باشد. آزمون کامت یکی از حساس ترین تست های سیتوژنتیک می باشد که می توان از آن به عنوان نقطهضعف و قوت روش یاد کرد، چرا که حساسیت بسیار منجر به تاثیر پذیری آن از بسیاری عوامل خواهد شد. اگر بتوان بااستفاده از روش های رنگ آمیزی، سایر ذرات موجود در محیط کار را به گونه ای که زیر میکروسکوپ قابلیت دید پیدا کنندرنگ کرد، می توان از این روش جهت تعیین میزان مواجهات فردی در مطالعات استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

آزمون کامت ، آسیب DNA ، آلودگی هوا ، ماکروفاژهای ریوی ، بار کربن ، عملکرد ریوی