تحلیلی برتحقیقات انجام شده بر روی کارآیی موانع صوتی در دانشگاه علوم پزشکی تهران

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 541

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCOHS11_184

تاریخ نمایه سازی: 30 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: در سال های اخیر بدنبال کنترل آلودگی صوتی شهری با استفاده از مواتع صوتی، مهندسین علم آکوستیک رابر آن داشته تا با طراحی اشکال مختلف مانع و درنظرگرفتن آن به دو صورت تکی و موازی و همچنین با وارد کردن جنسبهینه در ساختار موانع صوتی بتوان قدم بزرگی را در جهت حل معضل صدای زیست محیطی برداشت. لذا هدف از این مطالعه،معرفی و بررسی گسترده کلیه تحقیقاتیست که توسط محققان در 15 سال اخیر بروی عملکرد موانع صوتی تکی و موازیمحیط زیستی در دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.مواد و روش ها: برخی از پژوهش ها با استفاده از شیارهای دیفیوزر(QRD) و (PRD) در ساختار مانع های صوتی T شکلتکی و بدنبال آن با بکاربردن وایرمش و سطوح مشبک در درون شیارهای سطوح پخش کننده توانسته اند به بهبود عملکردمانع کمک کنند و برخی دیگر با طراحی موانع موازی با استفاده از روش متداول بکاربردن شیارهای دیفیوزر و دیگری ساختجنس جاذب (نانوکامپوزیت پلیمری شفاف) در جهت حل مساله بازتاب برآمده و سبب بهبود چشم گیری در رفتار اکوستیکیموانع موازی بهینه نسبت به موانع تکی صوتی شده اند. در تمامی مدل ها جهت محاسبه افت صدا از روش عنصر مرزیدوبعدی (BEM) استفاده شده است.یافته ها: در حیطه مانع های تکی دو پایان نامه در مقطع دکتری و ارشد و صورت گرفت. نتایج حاصل از هر دو تحقیق بیانکننده این مساله می باشدکه در بین مانع های تکی، مانع T شکل کارآیی بهتری را نسبت به سایر اشکال مانع های صوتیایجاد کرده است. همچنین مشخص گردید که مانع T شکل با پوشش شیاردار (QRD) کارایی مانع را نسبت به مانع سختمعادل آن افزایش می دهد. در تحقیق دوم که از وایرمش به عنوان لایه مقاوم در داخل شیارهای دیفیوزر استفاده شده است،نتایج حاکی از آن می باشد که بکاربردن وایرمش می تواند باعث افزایش قابل توجه عملکرد دیفیوزرهای شرودر شود. همچنیناستفاده از صفحات مشیک در سطح بالایی و یا در داخل شیارهای مانع T شکل نشان دهنده بهبود قابل توجهی در افزایشکارایی موانع پخشنده (PRD) نسبت به موانع پخشنده (QRD) می باشد. از طرفی در رابطه با موانع موازی دو پایان نامه درمقطع دکتری انجام پذیرفت. نتایج نخستین پایان نامه بیان کننده این مساله میباشد که بهبود عملکرد در مانع موازی پوشیدهشده با (PRD) نسبت به مانع موازی پوشیده شده با (QRD) از فرکانس های پایین تری آغاز شده است. نتایج آکوستیکی حاصلاز مطالعه دوم نشان داد که ترکیب پلی کربنات با 0/3 درصد وزنی دی اکسید سیلسیوم با سطح زبرشده (pcsi3-r) بیشترینضریب جذب را در فرکانس پایینی در مقایسه با نمونه های دیگر کسب کرده است و بدنبال آن با وارد کردن جنس بهینه درساختار یک مانع موازی عمودی ساده بهترین کارایی کلی را به مانع شفاف موازی بهینه شده (tpcsi3r) در مقایسه با مانعشفاف موازی ساده (tp) نسبت داده است.نتیجه گیری: در بین روش های ذکر شده به بکاربردن سطوح جاذب نانو در ساختار جنس موانع صوتی موازی یکی ازموثرترین راه کارها در جهت افزایش کارایی آنها نسبت به مانع های تکی می باشد.

کلیدواژه ها:

موانع صوتی تکی و موازی ، روش عنصرمرزی دو بعدی ، شیارهای دیفیوزر(PRD) و (QRD) ، ورقه های مشیک و وایرمش ، سطوح جاذب نانو

نویسندگان

محمدرضا منظم

دکتری مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط زیست

مهدیه نادرزاده

دکتری مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط زیست

پروین نصیری

دکتری مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط زیست

اسماعیل قاسمی

دکتری مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط زیست

حسین عرب علی بیک

دکتری مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط زیست

محمود فخیمی

دکتری مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط زیست