بررسی مبانی فلسفی معرفت شناختی ارزشیابی در دوره مدرن در تعلیم وتربیت

در پژوهش حاضر، مبانی معرفت شناختی ارزشیابی در دوره مدرن و رویکرد برجسته معرفت شناسی این دوره در حوزه ارزشیابی: رویکرد پوزیتیویسم، مورد بررسی قرار گرفته است. روش انجام پژوهش تحلیلی - اسنادی بوده است. به منظور گردآوری داده های لازم جهت پاسخ گویی به سوالات پژوهش کلیه اسناد موجود و مرتبط با موضوع با استفاده از فرم گردآوری داده ها جمع آوری و بر اساس پنج محور رایج در تحلیل های معرفت شناسی مورد تحلیل قرار گرفته است. عمده ترین یافته ها با توجه به سوال های پژوهش عبارت اند از: در این نظام فکری در بحث موضوع شناخت، تاکید بر شناسایی جهان واقعی و عینی است و از شناسایی بر محور امور ذهنی صحبتی به میان نیامده است و برای شناخت از ابزارهای استقرایی (مشاهده و آزمایش) استفاده می شود. حواس پنج گانه مهم ترین منبع شناخت می باشند و در روش شناسی، اثبات گرا و عینی محسوب می شوند و سرانجام این نتیجه حاصل می شود که رویکردهای ذکر شده از اعتبار جامع ومانعی برخوردار نیستند. به دلیل اینکه کلیه جنبه های ارزشیابی را به لحاظ مولفه های معرفت شناسی در برنمی گیرند و در مقایسه با رویکردهای سنتی کمی بوده ولی بهتر است از روش های ترکیبی یعنی کیفی و کمی و الگوهای دیگر (ترکیبی) در ارزشیابی استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

معرفت شناختی ، ارزشیابی ، پوزیتیویسم