بررسی خواص ساختاری، رفتار نانومکانیکی و چسبندگی لایه نازک شیشه فلزی پایه آهن تهیه شده به روش کندوپاش مغناطیسی

لایه های نازک شیشه فلزی، موادی غیر بلورین هستند که به علت خواص منحصر به فرد شیمیایی، فیزیکی و مکانیکی مورد توجه هستند. در این مقاله، لایه های نازک شیشه فلزی پایه آهن با ترکیب Fe44Cr15Mo14Co7C10B5Si5 به روش کندوپاش مغناطیسی جریان مستقیم در توان های کندوپاش مختلف (50، 100 و 150 وات) تهیه شدند. به منظور بررسی تاثیر توان کندوپاش بر روی خواص ساختاری، چسبندگی و رفتار نانومکانیکی لایه های نازک شیشه فلزی به ترتیب از دستگاه های پراش پرتو ایکس (GIXRD)، میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM-SAED)، سختی سنجی راکول C و نانو فرورونده استفاده شد. در این مطالعه نیز شرایط ترمودینامیکی موردنیاز برای تشکیل ساختار آمورف و تاثیر نیروی اعمالی مختلف در آزمون نانو فرورونده (2000-3000 میکرونیوتن) بر روی نتایج نانوفرورونده بررسی شد. نتایج آنالیز الگوهای GIXRD نشان دهنده تشکیل ساختار آمورف در همه توان های کندوپاش و افزایش ضخامت لایه با افزایش توان کندوپاش بود. در همه پوشش های چسبندگی کافی و قابل قبول بین HF1 الی HF3 بدست آمد. افزایش توان کندوپاش باعث افزایش خواص مکانیکی حاصل از نانوفرورونده مانند سختی، استحکام و مدول یانگ شد در حالی که در همه توان های کندوپاش، افزایش نیروی اعمالی در آزمون نانوفرورونده های بر روی تمامی خواص نانومکانیکی مبتنی بر نانوفرورونده تاثیر گذاشت.

کلیدواژه ها:

لایه های نازک شیشه فلزی پایه آهن ، کندوپاش مغناطیسی ، خواص چسبندگی ، رفتار نانو مکانیکی