ارزیابی و مکان یابی بهینه مراکز آموزش عالی در شهر آمل با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی

امروزه، فضاهای آموزشی از مهمترین کاربری های یک شهر محسوب می شوند که به علت افزایش جمعیت شهری، بهطرز نامناسبی استقرار یافته اند. تعیین و توزیع مطلوب مراکز خدماتی مسئله ای است که درمورد کاربری آموزشی دارایاهمیت زیاد و مورد توجه برنامه ریزان بوده و مستلزم برنامه ریزی و ارزیابی صحیح می باشد. این فضاها باید در مکان وبا تسهیلاتی مناسب قرار گیرند تا همه ی اقشار شهر بتوانند به صورت متعادل به آنها دسترسی پیدا کنند. همچنینمجاورت با کاربری های متجانس یا کاربری های نامتجانس، توجه به شرایط محیطی مناسب مانند آسایش و کارایی و...در این فضاها از اهمیت زیادی برخوردار است و دقت فراوانی را می طلبد. در این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ایو نظر کارشناسان، معیارهای موثر در مکان یابی کاربری آموزش عالی بدست آمده است. سپس به کمک روش تحلیلسلسله مراتبی (AHP) و بر اساس امتیازدهی به معیارهای مورد نظر، از طریق توزیع پرسشنامه ی بسته میان تعدادیافراد متخصص در حوزه ی شهرسازی، معماری و منظر و تحلیل داده های حاصل از پاسخ ها، با استفاده از نرم افزار متلب،به ترسیم ماتریس و وزن دهی معیارها پرداخته و با استفاده از طرح جامع شهر آمل، سه زمین برای کاربری مذکورپیشنهاد گردید. با وزن دهی به گزینه ها، زمین C که سازگاری بیشتری با معیارها و زیرمعیارهای مدنظر (شامل: شیبکمتر، مجاورت با مراکز دانشگاهی و فرهنگی، نزدیکی به مراکز صنعتی و نزدیکی به تاسیسات شهری) داشته، به عنوانمناسب ترین گزینه جهت استقرار کاربری آموزش عالی انتخاب گشته است.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، فضای آموزشی ، آموزش عالی ، تحلیل سلسله مراتبی