تحلیل رخساره ای، ویژگیهای دیاژنتیکی و شرایط محیطی سازند زاکین در بخش مرکزی خلیج فارس

نهشته های آواری پالئوزوئیک به ویژه سازندهای زاکین و فراقان در برخی موقعیت های ورقه عربی، ایجاد مخازن هیدروکربوری نموده است ولی استعداد مخزنی این سازندها در بخش مرکزی خلیج فارس و شمال این صفحه تاکنون مطالعه نشده است. در این تحقیق نهشته های سازند زاکین با سن دونین (ژیوسین تا فامنین) برای اولین بار در بخش مرکزی خلیج­فارس به طور کامل در یک چاه اکتشافی مورد بررسی قرار گرفت. این برش  بر روی صفحه عربی قرار دارد و دارای بیش­ترین ضخامت گزارش شده از سازند زاکین است. مطالعه این سازند با استفاده از مقاطع­نازک تهیه شده از خرده های حفاری صورت گرفته است و بر اساس مشخصات سنگ شناسی بخش های آواری (پتروفاسیس ها) و بخش کربناته (ریزرخساره ها) و پدیده های دیاژنزی، شرایط محیط رسوبی آن­ها بازسازی شده است. بررسی های سنگ شناسی موید حضور پتروفاسیس های کوارتز آرنایت، ساب آرکوز، آرکوز، سیلتستون، رس سنگ و گلسنگ و ریزرخساره گلسنگ آهکی است. بر اساس مشخصات رسوب شناسی و روند نگار گاما، سازند زاکین در یک محیط دریایی کم عمق آواری شامل سه زیرمحیط دشت ساحلی، ساحلی و تبدیل تدریجی دور از ساحل نهشته شده است. مهم­ترین پدیده های دیاژنتیکی در این سازند شامل فشردگی، سیمانی شدن، سریسیتی شدن، جانشینی، نوشکلی و دگرسانی فلدسپارها می باشد. تنوع سنگ شناسی و تغییرات محیطی این سازند، شرایط مناسبی جهت مطالعات امکان سنجی مخازن هیدروکربوری را ایجاد نموده است.

کلیدواژه ها:

سازند زاکین ، پالئوزوئیک ، تحلیل رخساره ای ، شرایط محیطی ، خلیج فارس