انقلاب اسلامی ایران ، نقشه راه جهان گرایی از منظر رهیافت نظریه جامعه شناسی تاریخی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 666

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

PSTCONF03_010

تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1399

چکیده مقاله:

جامعه شناسی تاریخی به عنوان یک شاخه ترکیبی و حوزه میان رشته ای، نقطه تلاقی دو علم تاریخ و جامعه شناسی محسوب می شود. این ر شته که در حقیقت، جامعه شنا سی جوامع پیشین بر ا ساس ا سناد و گزار شات تاریخی به جای مانده ا ست، از اعضای نسبتا جوان خانواده علوم اجتماعی شمرده می شود. در اندیشه امام خمینی(ره)، با تو سعه حوزه مسئولیتهای نظام اسلامی، هدف ازتاسیس چنین نظامی از منظر رهیافت جامعه شناسی تاریخی در سه سطح ملی، منطقه ای (اسلامی) و جهانی تعریف می شود. لذا رویکرد جامع ایشان به نظام سیاسی اسلام در دوران عدم قیادت امام معصوم، ازنوع برونگرا و جهان گرایانه است. یعنی ایشان تلاش در جهت تو سعه نفوذ اسلام در دنیا را مسئولیت اصیل دولت اسلامی در ورای مرزهای ملی میداند. درمنظرامام، راه موفقیت چنین رویکرد جهانگرایانه ا سلامی، در صدور انقلابی ا ست که به تحقق یک حکومت ا سلامی کارآمد انجامیده ا ست. اندی شه صدور، آرمان مشترک اغلب انقلابها ست که البته نوع و ماهیت چنین اقدامی در انواع آنها متفاوت ا ست. در اندیشه و سیره سیاسی امام خمینی مبتنی بر مبانی دینی، صدور دارای مختصات خاص خود ا ست. در این رویکرد آرمانگرایی واقع بینانه، صدور انقلاب اسلامی یک راهبرد با دو وجه است که بر اساس نفع طرفین، به تامین منافع ملی توامان با پیگیری مسئولیتهای فراملی می انجامد.سوال ا صلی این ا ست که از رهیافت نظریه جامعه شنا سی تاریخی، در اندی شه امام خمینی، دولت ا سلامی جهت تحقق جهانگرایی اسلامی، چگونه باید گام بردارد و این مجموعه مسئولیت فرا ملی دولت اسلامی، چه نسبتی با منافع ملی برقرار می کند

نویسندگان

امیر فعله گری

کارشناس ارشد روابط بین الملل دانشگاه تهران

احمد یوسف پور

دانشجوی دکتری روابط بین الملل دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه خوارزمی