ساختار تزیینات وابسته به معماری در سقاخانه ارباب میرزا

سقاخانه ها، در بیشتر شهرهای ایران نقشی پررنگی دارند، تا جایی که آنها را می توان به عنوان یک پدیده اجتماعی – مذهبی دانست که ریشه در فرهنگ کهن ایرانی در تقدس آب داشته و از طرفی با اعتقادات شیعه در واقعه کربلا عجین شده است. ساخت سقاخانه ها به عنوان یک پدیده اجتماعی مذهبی در بیشتر شهرهای ایران ساخته شدند. بدلیل عملکرد مذهبی این بناها در فضای شهری جایگاه ویژه ای را به خود اختصاص داده اند و محل احداث این نوع معماری بیشتر محل های تجمع و ازدحام جمعیت مانند مساجد، مدارس و به صورتتک بنایی در کوچه ها و بازارها است. سقاخانه ارباب میرزا حدود سال 1329 ه. ق در بافت قدیم شهر شهرکرد، توسط فردی به نام اسحاق ارباب میرزا ریاحی ساخته شد و در نزد مردم به سقاخانه ابوالفضل شهرت دارد، و تنها سقاخانه باقی مانده در شهرکرد است. تزیینات هنر شیعی باقی مانده در این بنا عبارتند: 1. بسم الله الرحمن الرحیم و اشعاری مربوط به تشنگی امام حسین بر روی کاشی در کناره های در ورودی .2 دو فرشته بالدار با در بر گرفتن نام امام حسین بر روی کاشی هفت رنگ در سر در ورودی 3. نقاشی های گل و مرغ 4. نام امام حسین و دعای ناد علی بر روی آینه 5 نقوش با نام ائمه بر روی سنگاب. روش پژوهش این نوشتار توصیفی - تحلیلی و بر مبنای مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

سقاخانه ، ارباب میرزا ، معماری ، تزیینات وابسته به معماری