پایش خشکسالی هواشناسی با استفاده از شاخص SPI (مطالعه موردی: استان لرستان)

در مطالعه حاضر از شاخص استاندارد شده بارش (SPI)، به عنوان سنجه ای جهت پایش خشکسالی هواشناسی استفاده شد. بزرگی، مساحت تحت پوشش، میزان بارش و فراوانی خشکسالی (در یک دوره آماری 46 ساله) برای 13 ایستگاه باران سنجی استان لرستان در 5 مقیاس زمانی (3، 6، 12، 24 و 48 ماهه) تعیین گردید. رخدادهای خشکسالی بر اساس منحنی های تداوم- مساحت- فراوانی (DAF) و شدت- مساحت- فراوانی (SAF) دسته بندی و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که طولانی ترین دوره خشکسالی 11 ماهه در طی دوره 12 ماهه در همه ایستگاه ها (به جز کهمان) رخ داد و در شدیدترین دوره خشکسالی ها به ترتیب در ایستگاه های کشور، دورود و کاکارضا به میزان 4/24، 4/23 و 1/22 میلی متر کمبود بارندگی اتفاق افتاد. بررسی منحنی های DAF و SAF نشان داد که بیش ترین سطح منطقه دارای کم ترین فراوانی نسبی خشکسالی و بزرگی کم با سطح تاثیر 45 درصد است. بررسی دوره بازگشت خشکسالی های شدید در ایستگاه ها نشان داد که خشکسالی های شدید با دوره بازگشت 500 ماهه (احتمال 2/0 درصد) برای همه مقیاس ها اتفاق خواهد افتاد. نتایج این پژوهش می تواند برای پایش خشکسالی در مناطق مختلف استان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

منحنی تداوم- مساحت- فراوانی ، منحنی بزرگی- مساحت- فراوانی ، خشکسالی ، لرستان