ارزیابی برخی از جنبه های ریخت شناختی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی طالبی تو سبز ساوه ای در واکنش به پیوند و رژیم های آبیاری
محل انتشار: فصلنامه علوم باغبانی ایران، دوره: 48، شماره: 1
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 360
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-48-1_012
تاریخ نمایه سازی: 22 فروردین 1399
چکیده مقاله:
در این بررسی، طالبی تو سبز ساوه ای پیوندشده روی فرو-آر-ذ (Ferro-RZ)، شینتوزا (Shintozwa)، همراه با گیاهان طالبی خود پیوندی و طالبی غیر پیوندی با سه رژیم آبیاری شامل 100 درصد (شاهد)، 80 درصد و 60 درصد (بر پایه تخلیه رطوبتی آسان خاک) که به ترتیب 21/5792، 20/4815 و 60/3867 مترمکعب آب در هکتار به مدت 84 روز پس از انتقال نشاء، به صورت آزمایش صحرایی با طرح آماری کرت های خردشده در قالب بلوک کامل تصادفی در کرج اجرا شد. تجزیه واریانس مربوط به فنول کل و کل مواد جامد محلول میوه نشان داد که تفاوت معنی داری بین پایه های مورد آزمایش وجود ندارد. بیشترین (07/68 درصد) و کمترین (09/59 درصد) شاخص آماس یاخته ای برگ به ترتیب در طالبی تو سبز ساوه ای پیوندی با پایه تجاری کدوی شینتوزا و طالبی خود پیوندی مشاهده شد. همچنین با کاهش حجم آبیاری ظرفیت پاداکسندگی (آنتی اکسیدانی) میوه افزایش یافت، درحالی که تفاوت معنی داری از نظر میزان ویتامین ث میوه ها وجود نداشت. همچنین تفاوت معنی داری در کارایی نظام نوری 2 (فتوسیستم II) بین پایه های کدو و گیاهان شاهد (غیر پیوندی و خود پیوندی) وجود داشت. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین (22/31 تن در هکتار) و کمترین (85/23 تن در هکتار) عملکرد کل در هکتار به ترتیب به گیاهان پیوندی با پایه شینتوزا و گیاهان خود پیوندی اختصاص داشت. بررسی محتوای عنصرهای کانی برگ گیاهان نشان داد که درصد افزایش نیتروژن کل برگ در ترکیب پیوندی طالبی تو سبز ساوه ای روی پایه های دورگه (هیبریدی) فرو و طالبی تو سبز ساوه ای روی شینتوزا در مقایسه با شاهد (طالبی تو سبز ساوه ای غیر پیوندی) به ترتیب 14/18 و 02/19 درصد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
داریوش رمضان
دانشجوی سابق دکتری، گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
معظم حسن پور اصیل
استاد، گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان
رضا صالحی
استادیار، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج
حسین دهقانی سانیچ
دانشیار آبیاری و زهکشی، موسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی کرج
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :