بهبود بخش بندی تصویر بر پایه رویکرد ترکیبی تکاملی

پردازش تصویر شامل مراحل پیش پردازش، بخش بندی، توصیف و آخرین مرحله تشخیص و تفسیر است که با استفاده از اطلاعات به دست آمده از توصیف گرها یک برچسب به هر شیء داده می شود. که مهم ترین آن ها بخش بندی است بخش بندی فرآیندی است که یک تصویر را اجزای سازنده اش تقسیم می کند. تاکنون بخش بندی تصویر توسط روش های بهینه سازی از جمله الگوریتم کلونی مورچگان، الگوریتم ژنتیک، و روش های آماری انجام گرفته است. با این وجود تکنیک استانداردی که نتایج مطلوبی را بر روی تمام کاربردهای تصاویر داشته باشد وجود ندارد. بخش بندی یکی از پردازش های نسبتا مشکل است و کیفیت نتایج زیر بخش ها به کیفیت مراحل بخش بندی بستگی دارد. یکی از روش های بخش بندی تصویر که توسط نوبریکی اتسو ارائه شده استانه یابی اتسو است. این روش به صورت خودکارآستانه یابی تصویر را انجام می شود. یکی دیگر از روش های بخش بندی استفاده از الگوریتم ژنتیک است که ویژگی های تصویر استخراج می شود با محاسبه تابع برازش، بخش بندی تصویر انجام می شود. در این مقاله بخش بندی تصویر از ترکیب دو روش آستانه یابی اتسو والگوریتم ژنتیک استفاده شده است. بدین ترتیب پیکسل های حاصل از خروجی هر دو روش با هم جمع می شوند و بدین ترتیب کیفیت بخش بندی تصویر افزایش می یابد. به منظور بررسی کیفیت جواب های به دست آمده از تصاویر پایگاه داده Gonzalez استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بخش بندی تصاویر ، آستانه یابی اتسو ، الگوریتم ژنتیک