ضریب کاهش مقاومت تسلیم و نسبت جابه جایی غیرالاستیک بر اساس زلزله های ثبت شده در ایران

در این مقاله، ضریب کاهش مقاومت تسلیم، نسبت جابه­جایی غیرالاستیک و شکل­پذیری نیاز با در نظرگیری اثر پارامترهایی شامل زمان تناوب سیستم، نسبت میرایی، سطح شکل­پذیری و شرایط ساختگاه با استفاده از رکوردهای زلزله ثبت شده در ایران در ساختگاه سنگی و خاک نرم مورد مطالعه قرار می­گیرد. بدین منظور، پس از تصحیح رکوردهای زلزله، 55608 تحلیل تاریخچه زمانی خطی و 129024 تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی بدون تکرار و 15600 تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی با فرایند تکراری، برای سیستم­های یک درجه آزادی انجام شد. نتایج نشان می­دهد که ضریب کاهش مقاومت تسلیم و نسبت جابه­جایی غیرالاستیک به طور قابل توجه به زمان تناوب سیستم و سطح شکل­پذیری و تا حدودی به شرایط ساختگاه بستگی دارد. همچنین با افزایش سطح شکل­پذیری، ضریب کاهش مقاومت به ویژه در محدوده پریودهای متوسط و بلند، بیشتر شده و نسبت جابه­جایی غیرالاستیک نیز در محدوده پریودهای خیلی کوتاه، افزایش می­یابد. مقایسه طیف­های ضرائب به دست آمده بر اساس زلزله­های ایران در ساختگاه سنگی با روابط پیشنهادی محققین دیگر نشان می­دهد که بین آنها مقداری اختلاف وجود دارد. در نهایت، در این پژوهش با انجام تحلیل رگرسیون غیرخطی روی نتایج به دست آمده برای ضریب کاهش مقاومت تسلیم و نسبت جابه­جایی غیرالاستیک، روابطی برحسب زمان تناوب و سطح شکل­پذیری برای ضرائب یاد شده بر اساس رکوردهای ثبت شده در ایران در ساختگاه­های سنگی و خاک نرم ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

ضریب کاهش مقاومت تسلیم ، نسبت جابه جایی غیرالاستیک ، شکل پذیری نیاز ، زلزله های ثبت شده در ایران ، ساختگاه