طراحی بهینه توابع عضویت در کنترل فازی مدار ردیاب حداکثر توان آرایه فتوولتائیک توسط الگوریتم اجتماع ذرات

با توجه ماهیت غیر خطی سیستم های فتوولتائیک، استفاده از کنترل منطق فازی به عنوان ردیاب نقطه توان بیشینه افزایش یافته است. مزیت کنترل کننده های فازی در کارکردن با ورودی های غیردقیق و غیرخطی، عدم نیاز به مدل ریاضی دقیق و همگرایی سریع و کمترین نوسان در ردیاب کننده نقطه توان بیشینه است. قابلیت سیستم های فازی، ردیابی آنلاینحداکثر توان، مقاوم بودن در مقابل تغییرات تابش و دما و عدم نیاز به سنسورهای خارجی برای اندازه گیری شدت تابش و دما است. در این مقاله به منظور ردیابی دقیق تر نقطه حداکثر توان سیستم خورشیدی و دریافت توان الکتریکی بیشتر در خروجی آن، کنترلی مبتنی بر منطق فازی پیشنهاد داده شد که پارامترهای آن توسط الگوریتم اجتماع ذرات بهینه شده اند. مطالعات در شرایط تابش مختلف تکرار شده و عملکرد کنترل کننده پیشنهادی با روش اختلال و مشاهده (P&O) که یک روش کاربردی و با کارایی بالاست، مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج شبیه سازی حاکی از عملکرد مناسب تر، سیستم کنترلی پیشنهادی به نسبت سیستم ردیاب P&O است. دقت بالاتر و در نتیجه توان تولیدی بیشتری در خروجی پانل خورشیدی، از ویژگی های بارز روش کنترلی پیشنهادی می باشد که آن را نسبت به سایر روش ها متمایز کرده است.

کلیدواژه ها:

سیستم فتوولتائیک ، ردیاب کننده نقطه توان بیشینه ، شرایط سایه ، کنترل کننده منطق فازی