لزوم مدیریت بحران در بافت فرسوده شهری با رویکرد مشارکتی

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 696

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RCEAUD06_303

تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1398

چکیده مقاله:

امروزه علیرغم پیشرفت های تکنولوژیکی، سوانح طبیعی و بخصوص زلزله از دغدغه های اصلی جوامع است که تاکنون، روشی برای جلوگیری از وقوع و یا پیش بینی آن ابداع نشده است و تنها راه ممکن برای مقابله با این سانحه طبیعی، برنامه ریزی پیش از وقوع زلزله، برای کاهش اثرات ناشی از آن از طریق مدیریت بحران می باشد. بافت های فرسوده قدیمی شهرها به دلایل نارسایی ها و کمبودهایی که در زمینه های کالبدی، اجتماعی و فرهنگی در این محدوده از شهرها بروز کرده است و هم چنین آثار میراثی و تاریخی موجود در این بافت ها، نیازمند توجه ویژه در زمینه مدیریت بحران زلزله می باشند. بافت های فرسوده شهری دارای مشکلات متعددی در زمینه های کالبدی، محیطی، اجتماعی و اقتصادی هستند، که زندگی ساکنان در این گونه بافت ها را با مشکل مواجه ساخته است. بر اساس بررسی های انجام شده، درصد زیادی از جمعیت کشور در معرض خطرات ناشی از وقوع زلزله قرار دارند. از این رو، بافت های فرسوده به دلیل مشکلات موجود از آسیب پذیری بالایی در صورت وقوع زلزله برخوردارند. با این وجود در تهیه طرح های بهسازی بافت های فرسوده و سایر طرح های شهری، از نظریه های مدیریت بحران زلزله در خصوص راهکارهای کاهش آسیب پذیری شهر در برابر زلزله، استفاده نمی شود. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر لزوم مدیریت بحران در بافت فرسوده شهری با رویکرد مشارکتی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد امروزه آنچه محیط شهر های ما را تهدید می کند قبل از آنکه ناشی از عدم شناخت محیطی ما باشد حاصل فرهنگ و استفاده ناصحیح از محیط می باشد و این اصل بخش عمده ای از ناپایداری ها را در توسعه باعث شده است. همچنین می توان چنین نتیجه گرفت که بافت های فرسوده شهری و سکونتگاه های حاشیه ای و غیراستاندارد در کشورهای در حال توسعه، بنا به دلایلی از قبیل عدم رعایت معیارهای فنی و مهندسی در ساخت بنا، شبکه ارتباطی ناکارآمد، عدم وجود تاسیسات و تجهیزات شهری، بیش تر از سایر بافت های شهری در معرض خطر زلزله قرار دارند. که ضرورت کاهش آسیب پذیری شهر در برابر زلزله، یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی کالبدی و برنامه ریزی شهری در این نوع بافتها محسوب می گردد.

نویسندگان

پویا معتمدی

دانشجوی دکترای مهندسی عمران(مهندسی زلزله) دانشگاه امیر کبیر

محسن قضاتلو

دانشجوی دکترای برنامه ریزی شهری

آتینا محمدیان روشن

کارشناس ارشد فرهنگ و ارتباطات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز، تهران ایران

رجبعلی کریمی کلایه

پژوهشگر علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان