ارزیابی مزرعه ای خطی کار منضم به هرس بشقابی جهت کاشت گندم

در پژوهش حاضر، یک ماشین مرکب شامل خطی کار منضم به هرس بشقابی (که در نگارش حاضر به طور خلاصه ماشین مرکب نامیده می شود) در شرایط مزرعه ارزیابی و با روش های دیگر کم خاک ورزی حفاظتی و بی خاک ورزی مقایسه شد. این ارزیابی طی دو سال زراعی 96-95 و 97-96 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجراء شد. کرت های اصلی عبارت بود از چهار روش تهیه زمین و کشت گندم شامل: (T1): تهیه زمین و کشت همزمان با ماشین مرکب ساخته شده، (T2): روش بی خاک ورزی با استفاده از دستگاه کشت مستقیم گاسپاردو، (T3): تهیه زمین با دوبار دیسک عمود بر هم + کشت بوسیله خطی کار غلات و (T4): تهیه زمین با دستگاه چیزل + دوبار دیسک + کشت بوسیله خطی کار غلات (تیمار شاهد منطقه). کرت های فرعی نیز شامل میزان بذر مصرفی گندم در سه سطح (150، 175 و 200 کیلوگرم بر هکتار) بود. کلیه عملیات در شرایط یکسان و در زمین پوشیده از بقایای ایستاده برنج کشت قبلی اجراء گردید. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف خاک ورزی + کاشت از نظر پارامترهای فنی با هم اختلاف معنی دار داشتند، ولی عملکرد و اجزای عملکرد آنها، به جز درصد سبز شدن بذرها، در یک کلاس آماری قرار داشت. بیشترین مصرف سوخت با 38/4 لیتر بر هکتار به تیمار چیزل پیلر+ دوبار دیسک + خطی کار و کمترین آن با 14/5 لیتر بر هکتار به تیمار ماشین مرکب ساخته شده در پژوهش حاضر اختصاص داشت. بررس اثر میزان بذر مصرفی بر شاخص های اندازه گیری شده نشان داد که در مقادیر بالای 150 کیلوگرم در هکتار تفاوت قابل ملاحظه ای از نظر عملکرد دانه و سایر شاخص های اندازه گیری شده (به جز تعداد سنبله در متر مربع) مشاهده نگردید. بنابراین تراکم بذر 150 کیلوگرم در هکتار به علت صرفه جویی در هزینه برای کشت گندم توصیه می گردد. بر اساس نتایج به دست آمده، می توان ماشین مرکب پژوهش حاضر را به عنوان یک خاک ورز- کارنده حفاظتی مناسب کشت و کار گندم در جنوب خوزستان معرفی نمود.

کلیدواژه ها:

خطی کار ، کم خاک ورزی ، گندم ، ماشین مرکب ، هرس بشقابی