نقش ملاحظات آمایش سرزمین در فرآیند انتقال آب بین حوضه ای

با توجه به تحلیل رفتن بسیاری ازمنابع آبی، روش های متنوعی جهت جبران آن به کارگرفته می شود. یکی از این روش ها، انتقال بین حوضه ای آب از طریق مرزهای بین المللی، ملی، منطقه ای و محلی، برای تامین تقاضا در بخش های مختلف صنعتی، کشاورزی و خانگی، به منظور توسعه اقتصادی و اجتماعی میباشد. درسال های اخیر به دلیل تغییراتی که پروژه های انتقال آب بین حوضه ای درحوضه های مبدا و مقصد بوجود آورده اند، محققان تلاش کرده اند اثرات این پروژه ها را از دیدگاه های مختلف مورد بررسی قرار دهند. درمجموع نتایج این بررسی ها نشان می دهد، علیرغم رفع کمبود آب درحوضه مقصد درکوتاه مدت، اجرای پروژه های انتقال آب می تواند چالش هایی را به ویژه در حوضه مبدا به همراه داشته باشد. ازجمله این چالش ها، تاثیر منفی انتقال آب بین حوضه ای بر مخازن و منابع آب در حوضه مبدا است. همچنین به دلیل تداخل منافع اقتصادی و اجتماعی بین حوضه ها باید به مرزهای سیاسی آنها نیز توجه کرد. در این مطالعه ضمن بررسی پیامدهای مثبت وآثار منفی طرح های انتقال آب بر ذخیره های آبی حوضه ها، به ضرورت یافتن راهحلی برای ایجاد تعادل در تامین تقاضاهای حوضه های مبدا و مقصد و به طورکلی به بررسی اثرهای زیست محیطی و اقتصادی- اجتماعی طرح های انتقال آب پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

حوضه آبخیز ، انتقال بین حوضه ای آب ، هیدرو پلیتیک ، آمایش سرزمین