بررسی رابطه بین هیجان خواهی با میزان رضایت زناشویی در شهر اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هیجان خواهی با میزان رضایت زناشویی بود. اهداف دیگر این پژوهش بررسی رابطهبین هیجان خواهی با جنس، سطح تحصیلات، طول مدت زناشویی و تفاوت سنی بود.نمونه مورد بررسی شامل 100 زوج ازخانواده شهراصفهان بودند که به روش نمونه گیری دو مرحله ای انتخاب شده بودند.ابزار پژوهش عبارت بودند از: مقیاس هیجانخواهی زاکرمن فرم پنجم، پرسشنامه رضایت زناشویی انریج، پرسشنامه اطلاعات فردی و خانوادگی.نتایج همبستگی نشان داد بینهیجان خواهی و میزان رضایت زناشویی رابطه منفی (r=-0/168) وجود دارد (p=0/017) و نیز رابطه بین هیجان خواهی و سطحتحصیلات (r=0/303) معنادار بود (p=0/00). همچنین این نتایج حاکی از وجود رابطه منفی (r=-0/158) بین هیجان خواهی وطول مدت زناشویی بود (P=0/026). در حالیکه رابطه بین هیجان خواهی و تفاوت سنی معنادار نبود. همچنین نتایج آزمون t نشاندادند تفاوت میانگین نمرات هیجان خواهی مردان و زنان و نیز زوج های رضایتمند و نا رضایتمند معنادار بود (P<0/01). میانگیننمرات هیجان خواهی مردان بیشتر از زنان بود و همچنین میانگین نمرات هیجان خواهی زوج های نارضایتمند بیشتر از زوج هایرضایتمند بود.

کلیدواژه ها:

هیجان خواهی ، رضایت زناشویی ، زوج