ارزیابی و مقایسه پتانسیل تخریب پیشرونده ناشی از بارگذاری لرزه ای و انفجاری در ساختمانهای با مهاربند فولادی

خرابی پیشرونده به نوعی از خرابی اطلاق می گردد که در صورت حذف هر یک از المانهای سازه ای، سازه توانایی ادامه باربری خود را نداشته باشد و بصورت موضعی یا کلی تخریب شود. از عوامل حذف المان که در این مقاله به آن پرداخته شده است می توان به انفجار و زلزله می باشد. از این رو سه زلزله با حداکثر شتاب طرح0.35g و انفجاری با برش پایه ای برابر زلزله امپریالوالی، به سازه های مهاربندی وارد شده است. برای قیاس سازه ها در برابر خرابی پیشرونده از تعداد مفاصل پلاستیک ایجاد شده در سازه خروجی گرفته شده است. تعداد مفاصل پلاستیک ایجاد شده به عنوان یک شاخص برای بررسی واکنش سازه به اضافه فشار ناشی از حذف ستون می باشد. در این تحقیق چند نوع مهاربند در نظر گرفته شده که طی آن سازه با مهاربند همگرا 8 بدترین و مهاربند واگرا 7 بهترین عملکرد را از خود در برابر خرابی پیشرونده نشان داده اند. نتایج حاصل از انفجار شرایط بحرانی کمتری نسبت به زلزله از خود نشان داده است که دلیل آن را می توان تداوم باردهی کوتاه انفجار مربوط دانست. برای بررسی اختلاف ارتفاع بر نتایج، سازه های 8 و 12 طبقه مقایسه شدند که سازه های 8 طبقه نتایج غیرمحافظه کارانه تری نسبت به 12 طبقه داشتند. در سازه های کوتاه تر پتانسیل خرابی پیشرونده سازه تحت بار ثقلی بیشتر از بار جانبی می باشد اما با افزایش ارتفاع پتانسیل خرابی پیشرونده در سازه تحت بار ثقلی بیشتر از بار جانبی لرزه ای عملکردی نزدیک به هم دارند.

کلیدواژه ها:

تخریب پیشرونده ، سازه های فولادی ، بارگذاری انفجار ، بارگذاری لرزه ای