ارتباط متقابل زمینه گرایی و هویت معماری در طراحی مراکز فرهنگی

امروزه یکی از مسائل مورد توجه و قابل تامل، احیاء فرهنگ و هویت در شهرها است و از روش هایی که می توان با آن ارزش های فرهنگی کشور را حفظ و تبلیغ نمود استفاده از معماری زمینه گرا می باشد. معماری گذشته دارای ارزش هایی است که ریشه در هویت و فرهنگ دارد. شاید بتوان گفت در دنیای مدرن، معماری اغلب بدون توجه به مکان، فرهنگ و هویت است و بیشتر بازخورد تفکر عده ای خاص می باشد. روش پژوهش حاضر به شیوه توصیفی- تحلیلی است و ابزار گردآوری اطلاعات آن به صورت مطالعات کتابخانه ای می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که طراحی و ایجاد یک مرکز فرهنگی که متناسب با بستر و همسایگی آن است می تواند پاسخگوی نیازهای انسانی و اجتماعی مردم منطقه باشد.

کلیدواژه ها:

مراکز فرهنگی ، هویت ، معماری زمینه گرا