هوشمندسازی هندسه ونقوش اسلامی در نمای ساختمان برای کنترل تابش

استفاده از ترسیمات هندسی در هنر و معماری ایران سابقه ای طولانی دارد. در نماهای معماری گذشته همه اجزا در تلاش برای تعادل بصری هستند و طبیعت منبع الهام معماران در مسیر دسترسی به تعادل بصری است. استفاده از موتیف های ایرانی اسلامی در طراحی بناهای معاصر امری است که در دهه های اخیر مورد توجه بوده است اما این کاربرد غالبا به برداشت سطحی از نقوش هندسی محدود و صرفا به عنوان پیرایه مطرح بوده است که انحراف از اصالت نقوش است. از طرف دیگر طراحی و ساخت نماهای متحرک یکی از دغدغه های جامعه معاصر است. به کارگیری روش هایی جهت کاهش مصرف انرژی حایز اهمیت می باشد .استفاده از نماهای دارای مصالح هوشمند میتواند مصرف انرژی ساختمان را تا حدود 52 درصد کاهش دهد و از این طریق موجب صرفه جویی قابل توجهی در مصرف انرژی ساختمان گردد.اگر الگوواره های هندسه غنی گذشته را بتوان با تکنولوژی جدید نماهای متحرک تلفیق کرد علاوه بر القای حس زیباشناسی گذشته میتوان به کاربردی تر کردن هندسه در جهت رسیدن به خلق کیفیت فضای متمایز در تعامل با نیازهای کاربر و متغیرهای محیطی گام برداشت. در این مقاله به بررسی انواع نما های متحرک و استراتژی های طراحی آنها پرداخته شد همچنین مطالعات جامع روی انواع الگوهای هندسی به خصوص گره چینی ها صورت گرفت نتایج این پژوهش نشان میدهد که اگر متحرک ساختن نما از طریق حرکات فضایی واقعی عناصر محدود شود کاربرد مناسب تری خواهد داشت، از آنجا که گره ها مبنای هندسی دارند برای متحرک شدن اعضای آن ها بهتر است صلب در نظر گرفته شوند تا ساختار هندسی آنها نیز حفظ شود. هوشمندسازی نقوش اسلامی می تواند هم از طریق متحرک سازی گره ها و هم از طریق به کاربردن مصالح هوشمند برای عناصری برگرفته از موتیف های اسلامی در جهت کنترل تابش انجام گیرد. در این پژوهش هوشمندسازی نما جهت کنترل تابش هم از دیدگاه استفاده از مصالح هوشمند برای عناصر موتیف های اسلامی و هم از دیدگاه متحرک سازی موتیف های اسلامی مورد بحث قرار گرفته می شود.

کلیدواژه ها:

نمای متحرک ، الگوواره های هندسی ، هوشمندسازی نقوش هندسه اسلامی ، کنترل تابش ، مصالح هوشمند