بررسی پارامترهای مختلف تاثیرگذار بر عملکرد دیوارهای حائل خاک مسلح با روش تحلیل عددی المان محدود
محل انتشار: ششمین کنگره ملی عمران، معماری و توسعه شهری
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 584
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICSAU06_0427
تاریخ نمایه سازی: 29 اسفند 1398
چکیده مقاله:
از میان انواع روشهای اجرای دیوارهای حائل، دیوارهای خاک مسلح (GRS) به خاطر سرعت اجرای کار فوق العاده زیاد در مقایسه با دیوارهای سنگی و بتنی و از طرفی مقاومت بسیار بالا در در مقابل زلزله و نیز هزینه اجرای کمتر، بسیار مورد استفاده قرار میگیرند. این دیوارها برای اجرا در زمینهای شیب دار، زمینهای در معرض ناپایداری شیروانی و یا در نواحی که خاک از ظرفیت باربری کمی برخوردار باشد، همچنین درمناطق شهریکه نمیتوان شیروانی را با شیب کم پایدارسازی نمود استفاده از آنها توصیه میشود. در کشور ایران عمدتا از ده ه 60 ، بناهای مختلفی با استفاده از روش خاک مسلح اجرا شده که از آن جمله میتوان به دیوارهای نگهبان حاشیه بزرگراه مدرس، دیوارهای نگهبان شمال بزرگراه صدر و رمپهای پل افسریه در تهران اشاره کرد. به علت گسترش این روش در نقاط مختلف دنیا و تنوع موقعیتهای جغرافیایی و اقلیمی در این نقاط، روش خاک مسلح باید دائما خود را با شرایط جدید وفق دهد. این باعث میشود که روش خاک مسلح همواره در حال پیشرفت و بالا بردن کیفیت آن باشد. در تحقیق حاضر، با استفاده از روش اجزاء محدود، تغییر مکان جانبی خاک پشت یک دیوار حائل خاک مسلح مورد برسی قرار گرفته است. طبق مهمترین نتایج بدست آمده با کاهش درصد تغییرات در پارامترهای هندسی ژئوتکستایل ها (طول (L) و فاصله بین آنها (S) )، L بیشترین تاثیر را بر تغییر مکان افقی دارد، درحالیکه با افزایش درصد تغییرات در پارامترهای مختلف هندسی L و S، S بیشترین تاثیر را بر تغییر مکان افقی خواهد داشت، از طرفی با کاهش درصد تغییرات در پارامترهای مختلف مقاومتی خاک (ϕ, E,c) و پارامتر مقاومتی ژئوتکستایل ها (EGeotextile) ، مدول الاستیسیته خاک بیشترین تاثیر را بر تغییر مکان افقی دارد، درحالیکه با افزایش درصد تغییرات در پارامترهای مختلف، زاویه اصطکاک خاک (ϕ)، بیشترین تاثیر را بر تغییر مکان افقی خواهد داشت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی ملکی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران-ژئوتکنیک، دانشگاه صنعتی امیرکبیرتهران، واحد دانشگاهی گرمسار،
علی نبی زاده
استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی،