مروری بر استفاده از افزودنی های پوزولانی مختلف بر روی دوام بتن

تولید سیمان پرتلند معمولی (OPC) نیاز به انرژی زیادی دارد و از طرفی سبب بروز مشکلات زیست محیطی گوناگون مانند آلودگی و انتشار دی اکسید کربن می شود. در سال های اخیر، محققان بر روی توسعه سیستم های سیمانی پایدار به منظور جلوگیری از تاثیرات منفی زیست محیطی و تجزیه ساختار بتنی ساخته شده با سیمان پرتلند؛ متمرکز شده اند. تلاش های متعددی به منظور ایجاد پیوندهای پایدار با استفاده از مواد پوزولانی نظیر سرباره، خاکستر بادی (FA)، خاکستر سوخت روغن پالم (POFA)، متاکائولن (MK)، میکرو سیلیس (SF)، خاکستر پوسته برنج (RHA) و... انجام شده است . با جایگزینی مقدار زیادی از سیمان پرتلند توسط درصدهای مختلف مواد پوزولانی می توان به مزیت های زیادی از جمله کاهش هزینه، بهره وری انرژی، مزایای زیست محیطی و همچنین بهبود دوام رسید. به تازگی محققان عمدتا به امکان استفاده عملی از مواد پوزولانی در سیمان به منظور بهبود خواص دوام و استحکام در درازمدت تمرکز کرده اند. در این مقاله تاثیر چند نوع ماده پوزولانی بر روی ویژگی های بتن مانند مقاومت سولفاته، کربناسیون، نفوذپذری یون کلر، مقاومت در برابر خوردگی، مقاومت در برابر حملات اسیدی و تاثیرات زیست محیطی را مورد بررسی قرار داده است. در پایان مطالعات بالقوه متعددی جهت تحقیقات آینده پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

بتن ، نفوذپذیری کلر ، مقاومت سولفاته ، کربناسیون ، مقاومت خوردگی ، مقاومت اسیدی.