شکل گیری نظام حمل و نقل عمومی پایدار شهرها با توجه به بررسی شبکه معابر ومورفولوژی شهر

در دهه های اخیر افزایش جمعیت همراه با افزایش نرخ استفاده از اتومبیل شخصی - بویژه در کشورهای درحال توسعه- درکنار عدم توان سرویس دهی شبکه معابر شهری، مشکل ترافیک را به عنوان یکی از اصلی ترین چالش های شهرها مطرح کرده است. درچاره جویی برای پاسخ به معضلات ناشی از ترافیک درشهرها، رویکردهای نوینی مبتنی برمدیریت تقاضا و تقویت و توسعه حمل و نقل عمومی درشهرها مطرح شده اند. رویکرد توسعه حمل و نقل عمومی به عنوان زیرساخت اصلی شکل گیری نظام حمل ونقل پایدار شهر، چندین ده ه است که در کشورهای توسعه یافته به عنوان حلقه مرکزی سیاست های بهبود و توسعه حمل ونقل شهرها قرار گرفته است و در کشورهای درحال توسعه نیز در یکی دو دهه اخیر بطور جدی مورد تاکید قرار داشته و بسیاری از برنامه ریزی های نظام حمل و نقل شهری حول محور توسعه نظام حمل ونقل عمومی متمرکز شده است. مطرح شدن سیستم های گوناگون حمل ونقل عمومی درکشورهای توسعه یافته، نشان از نگرش بکارگیری نظام مند و همکار انواع سیستم ها در قالب نظام جامعی از حمل ونقل عمومی در شهر دارد و به معنای عدم بکارگیری سیستم های سنتی یا قدیمی تر نیست ، بلکه هریک از سیستم ها، بنابر قابلیت و کارایی خاص آن به عنوان حلقه ای مکمل از نظام حمل ونقل عمومی شهر بکار گرفته می شود.بررسی شبکه معابر شهری که حدود یک سوم از زمین های شهری را به خود اختصاص می دهد میتواند درپیاده سازی سیستم حمل ونقل عمومی پایدار و استفاده از چه نوع سیستم حمل ونقلی در شهر بسیار موثر باشد. معابر شهر به عنوان رابط ،پیکره شهر با یکدیگر و با محیط های پیرامون به عنوان شریان های حیاتی شهر نقش بسیار مهمی را در شهر ایفا می کنند ، معابر در چگونگی تعیین نوع سیستم حمل ونقل عمومی دخیل است. البته عوامل توپوگرافی زمین شهر نیز مثل جلگه ، پایکوه، میزان شیب زمین و جریان رودخانه، هرکدام به گونه ای در میزان توسعه خیابان ها و کیفیت شبکه بندی و پیاده سازی سیستم حمل ونقل موثر است.در این تحقیق سعی شده به بررسی انواع سیستم حمل ونقل شهری و کارآمدی آنها با توجه به شبکه معابر و مورفولوژی شهر پرداخته شود. در این نوع تحقیق از روشهای مطالعه کتابخانه ای ، بررسی متون و محتوای مطالب استفاده شده و روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد.