بررسی خشکسالی هیدرولوژیکی حوضه آبریز تبریز بر اساس شاخص SDI

توجه به اهمیت مطالعات منابع آب با تغییر اقلیم و گرمایش جهانی روز به روز در حال افزایش است. خشکسالی پدیده ای اقلیمی و قابل تکرار بوده و مجموعه ای از مسائل پیچیده در اکوسیستم و مدیریت منابع آب بوجود می آورد. در این مقاله برای بررسی خشکسالی هیدرولوژیکی حوضه آبریز تبریز از شاخص خشکسالی SDI مورد استفاده قرارگرفت. برای این منظور از آمار دبی جریان آبراه های در محل 5 ایستگاه هیدرومتری طی دوره آماری 29 ساله 1395-1367 برای چهار پریود زمانی مرجع 3، 6، 9 و 12 ماهه استفاده گردید. نتایج نشان داد که شدت خشکسالی وقوع یافته در طول 29 سال آبی در 5 رده فاقد خشکسالی، خشکسالی ملایم، خشکسالی متوسط، خشکسالی شدیدو خشکسالی خیلی شدید قرار داشته است. همچنین اغلب خشکسالی های هیدرولوژیکی در طول دوره مورد بررسی با شدت ملایم به وقوع پیوسته است. محاسبات بر مبنای پریودهای مرجع مختلف شدت های خشکسالی متفاوتی را نشان دادند و از این میان شاخص SDI ماهه تعداد خشکسالی رخ داده بیشتری را نسبت به سایر دوره ها نشانداد لذا بر این اساس بطور متوسط 16 سال از دوره 29 ساله (معادل 55 درصد آن) منطقه با خشکسالی مواجه بوده است. در طول دوره 29 ساله، خشکسالی خیلی شدید در دو ایستگاه از 5 ایستگاه به وقوع پیوسته است و بزرگترین شدت خشکسالی در حوضه آبریز تبریز در طول دوره مورد بررسی در سال آبی 1378-1377 رخ داده است

کلیدواژه ها:

خشکسالی هیدرولوژیکی ، شاخص SDI ، جریان های آبراه های ، حوضه آبریز منطقه تبریز