مدیریت تغییر اقلیم از طریق بهینه سازی مصرف سوخت درایران با رویکرد حکمرانی شایسته

به کارگیری سوخت های فسیلی از طرق مختلفی موجب انتشار گازهای گلخانه ای و به تبع آن گرمایش جهانی و نهایتا تغییر اقلیم می گردد، لذا اگر بتوان مصرف این سوخت را بهینه نمود عملا به راهبردی برای مدیریت بخشی از تغییر اقلیم دست یافته ایم. یکی از رویکردهای موثر در این خصوص نیز رویکرد حکمرانی شایسته است. بر همین اساسقریب به دو دهه است که با توجه به جایگاه حاکمیتی وزرات نفت ایران و همچنین در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی و توسعه پایدار، این نهاد برنامه های کلان و طرح هایی را در به منظور بهینه سازی مصرف سوخت انجام داده است. این مقاله با بکارگیری روش پژوهش اسنادی بر آن است تا با شناخت و تبیین اقدامات انجام شده در این زمینه، تصویری از روند و کمبودهای رویکرد حکمرانی ارائه داده و در نتیجه به بررسی آثار آن بر مدیریت تغییر اقلیم پرداخته و نگاهی تحلیلی نیز به مسیر پیش رو داشته باشد

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، حکمرانی ، مصرف سوخت ، مسئولیت اجتماعی ، توسعه پایدار