بررسی روش های درونیابی مکانی داده های اقلیمی بر مبنای مروری جامع بر مطالعات داخل و خارج از کشور

داده های پیوسته مکانی برای برنامه ریزی و تصمیم گیری صحیح در مدیریت منابع محیطی بسیار تعیین کننده می باشند. در علوم مکانی از روش های درون یابی جهت تعمیم نقاط مشاهده شده به سطح ناحیه مورد مطالعه استفاده می شود. داده های اقلیمی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و جهت استفاده در مدل های مختلف نیازمند درون یابی و تعمیم به سطح مورد مطالعه می باشند. این مقاله با هدف بررسی عملکرد و مقایسه تطبیقی روش های معتبر جهت درون یابی داده های اقلیمی (عمدتا بارش)، به مرور مطالعات انجام شده پرداخته است. در مقاله حاضر مجموعا 55 مطالعه خارجی و داخلی و 13 روش درونیابی مورد بررسی قرار گرفته و موفقیت و عدم موفقیت تمامی روش ها در این مطالعات نیز ارزیابی شده است. نتایج نشان داد روش های کوکریجینگ، رگرسیون کریجینگ، کریجینگ کلی و رگرسیون وزنی جغرافیایی نسبت به سایر روش ها عملکرد مناسب تری داشتند. وجه مشترک روش های موفق استفاده از متغیر کمکی در عملیات دورن یابی است

کلیدواژه ها:

درون یابی ، داده های اقلیمی ، روش های قطعی ، زمین آمار ، آمار مکانی