ارزیابی و بررسی مخاطرات زیست محیطی ناشی از تغییرات اقلیمی در بخش مرکزی حوضه آبریز دریاچه اورمیه

دریاچه اورمیه یکی از مهم ترین زیستگاه های طبیعی در سطح منطقه بوده و به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود، توسط سازمان یونسکو به عنوان پارک ملی شناخته شده است. امروزه بحران خشک شدن دریاچه اورمیه و پیامدهای ناشی از آن امری است که نظر کارشناسان عرصه های مختلف مرتبط با محیط زیست دریا را به خود جلب نموده است. در پژوهش حاضر با استفاده از تصاویر ماهوارهای لندست 5 و 8 مربوط به سالهای 1377، 1385، 1395 ابتدا تصحیحات اتمسفریک لازم بر روی تصاویر ماهوارهای در محیط نرم افزار IVNE5 انجام گرفت سپس نقشه های پوشش گیاهی و دمای سطح زمین منطقه مورد مطالعه تهیه گردید و برای آنالیز بیشتر به محیط نرم افزار ArcGIS10.2 فراخوانده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در طی این مدت خشکسالی از جمله تهدیدات ناشی از این تغییرات است که حوضه آبریز دریاچه اورمیه را با بحران منابع آب مواجه ساخته است. چگونگی ایجاد این تغییر و تحولات می تواند کلیدی برای چگونگی مقابله با تهدیدات حال و آینده باشد و بر اساس آن برنامه های لازم را مدون ساخت. بر این اساس میتوان گفت با افزایش برودت در کانون های برودتی که به افزایش بارش در کوهستان های حاشیه ای و در پی آن به افزایش دبی رودخانه ها و در نهایت به افزایش آب در حوضه آبریزدریاچه اورمیه منتهی می شود، می توان انتظار داشت که بر وسعت دریاچه افزوده شود که نمونه بارز آن در سال 1398 اتفاق افتاد. نتیجه ای که می تواند در آینده با توجه به افزایش تنش و بحران آبی در بسیاری از زمینه ها راهگشا باشد، بنابراین در فصل بارش که اصولا فصل سرد انجام می پذیرد، میتوان برنامه ریزی کرد و با ذخیره ی آندر زمین قبل از ورود به دشت مخصوصا دشت تبریز، ضمن افزایش آب زیرزمینی از تبعات منفی این گونه تغییرات نیز کاست.

کلیدواژه ها:

دریاچه اورمیه ، لندست ، تغییر اقلیم ، پوشش گیاهی ، دمای سطح زمین