بررسی داستان ضحاک با کاوه آهنگر از منظر سبک شناسی انتقادی

این مقاله بر ان است که داستان ضحاک با کاوه اهنگر را از منظر سبک شناسی انتقادی مورد بررسی قرار دهد. پرسش اصلی پژوهش این است که ایدئولوژی پنهان متن درداستان ضحاک با کاوه اهنگر شاهنامه فردوسی چیست چه مولفه های سبکی سبب کشف آن می شود فرض براین است که دراین داستان، ایدئولوژی مولفه ای برای مشروعیت بخشیدن به مبارزه علیه ستم و سلطه است. این پژوهش به شیوه لایه ای انجام شده است. ابتدا لایه بیرونی و بافت موقعیتی متن مورد بررسی قرار گرفته است. سپس دو لایه روایی و متنی شامل کانون سازی، میزان تداوم جنبه های آن و خرد لایه های واژگانی، نحوی و بلاغی به عنوان مولفه های سبکی برجسته تجزیه و تمام لایه های یادشده درارتباط با یکدیگر و گفتمان های رایج در زمان شاعر تحلیل شده است. هدف پژوهش، بررسی مولفه های سبک شناسی انتقادی در داستان ضحاک با کاوه اهنگر بوده است که با تفسیر ودرک مقوله های ایدئولوژی و قدرت به عمق متن و بافت دست یافته ایم.

کلیدواژه ها:

سبک شناسی انتقادی ، کاوه آهنگر و ضحاک ، پایداری ، ایدئولوژی