بررسی پارامتریک تاثیر شرایط اولیه بر مقاومت روانگرایی استاتیکی خاک های ماسه ای لای دار

امروزه مساله ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک به دلیل تعدد پارامترهای موثر بر آن و ماهیت ناهمگن خاک، یکی از مسائل مهم و پیچیده در مهندسی ژئوتکنیک لرزه ای به شمار میرود. تنش های زلزله در مناطق ساحلی با ساختار خاک دانهای اشباع، موجب افزایش فشار آب حفره ای و کاهش مقاومت خاک و در نهایت ایجاد حالت روانگرایی در خاک میشود که اثرات مخرب و پرهزینه ای را بر روی سازه های ساخته شده بر روی آنها خواهد گذاشت. تاکنون بیشتر تحقیقات صورت گرفته پیرامون پدیده روانگرایی در خاکها برروی ماسه تمیز متمرکز بوده و ماسه های لای دار کمتر مورد توجه قرار گرفته است. مشاهده روانگرایی در خاکهای لایدار در چند سال اخیر نشان میدهد که باید درباره این موضوع تحقیقات بیشتری انجام شود. در این تحقیق به مروری بر تحقیقات انجام شده در این زمینه با مطالعه پارامتریک بر روی شرایط اولیه شامل روش نمونه سازی در آزمایشگاه، سرعت و نرخ کرنش، درجه اشباع و ضریب اسکمپتون و تاثیر آنها بر مقاومت روانگرایی ماسه لای دار پرداخته شده است. نتایج این مطالعات نشان میدهد که نمونه های ساخته شده به روش مرطوب و خشک به ترتیب رفتار کرنشی نرم شونده و کرنشی سخت شونده پس از نقطه پیک داشته اند. همچنین با افزایش نرخ کرنش، پتانسیل روانگرایی کاهش یافته است. از طرفی مشخص شد که افزایش ضریب اسکمپتون، منجر به کاهش مقاومت و تنش انحرافی ماسه و افزایش فشار آب حفره ای شده و در نتیجه پتانسیل روانگرایی را افزایش خواهد داد.

کلیدواژه ها:

ماسه لای دار ، مقاومت روانگرایی استاتیکی ، شرایط اولیه ، رفتار زهکشی نشده ، تنش انحرافی.