مقایسه ی روش های همزمان سازی فحلی و بررسی تاثیر آن بر غلظت هورمون های استروژن و پروژسترون میش های نژاد قزل در خارج از فصل تولید مثلی

القای فحلی یک ابزار مدیریتی موثر برای افزایش میزان آب ستنی در میش ها ا ست. با این روش میتوان فرایندهای تولید مثلی را کنترل کرد و کارایی تولید گسترده در گوسفند را بهبود بخشید. هدف از این آزمایش مقایسه ی چند روش همزمان سازی فحلی بر اساس کلومیفن سیترات و روش سنتی اسفنج پروژسترون و eCG از طریق اندازهگیری غلظت هورمون های استروژن و پروژسترون در میش های نژاد قزل در خارج از فصل تولید مثلی بود. در این پژوهش از 40 بره در قالب طرح کاملا تصادفی در 4 گروه آزمایشی استفاده شد.گروه های آزمایشی شامل: گروه شاهد یا اسفنج پروژسترون و eCG، گروه اسفنج پروژسترون و کلومیفن سیترات،گروه کلومیفن سیترات و eCG، گروه کلومیفن سیترات بودند. پس از قوچ اندازی در فاصلهی روزهای 13تا 18، خونگیری در روزهای 1، 11، 14 و 40 آزمایش انجام شد و پس از جداسازی سرم، مقادیر هورمون های استروژن و پروژسترون در آنها اندازه گیری شد. بر ا ساس نتایج اثر تیمارها و اثر متقابل تیمارها در زمان بر غلظت ا ستروژن و پروژ سترون معنیدار بود .(P<0/05) و بهترین روش برای همزمان سازی فحلی در فصل غیر تولید مثلی روش اسفنج پروژسترون و eCG میباشد.

کلیدواژه ها:

کلومیفن سیترات ، پروژسترون ، استروژن ، تولید مثل خارج از فصل ، عملکرد تولیدمثلی