بررسی رفتار لرزهای درههای آبرفتی با عمق متفاوتتحت تاثیر زلزلههای میدان نزدیک

زلزله، گسلش برشی است که در نقطهای خاص روی گسل آغاز شده و با سرعتی تقریباً برابر با سرعت موج برشی گسترش مییابد. انتشار گسیختگی گسل به سمت ساختگاه در سرعتی نزدیک به سرعت موج برشی باعث میشود که اکثر انرژی لرزهای که توسط گسیختگی ایجاد میشود بر یک تک پالس بلند از حرکت که در ابتدای ثبت زلزله رخ میدهد وارد شود. اینگونه زلزلهها به عنوان زلزلههای میدان نزدیک شناخته میشوند. اما آنچه که زلزلههای میدان نزدیک و دور را از یکدیگر متمایز میکند فاصله بین محل شکست (تولید موج) و محل دریافت آن است. به طوری که برخی دانشمندان این فاصله را برای زلزلههای حوزه نزدیک بین 10 تا 60 کیلومتر پیشنهاد نمودهاند. به علت همین فاصله کم، فرصتی بین میراشدن فرکانسهای بالا نبوده و تاریخچه زمانی شتاب این زلزلهها محتوای فرکانسی بالایی دارند. از این رو شدت و طیف زلزلههای نزدیک گسل به زلزله های دور از گسل بیشتر است. از آنجایی که ایران در کمربند زلزله آلپ هیمالیا قرار دارد و بسترهای آبرفتی بخش وسیعی از – مناطق مختلف کشور را در برگرفتهاند، لذا ارزیابی رفتار آنها در برابر این لزله ها از اهمیت زیادی برخوردار است. یکی از عوامل بسیار مهم که نقش تعیین کنندهای در رفتار لرزهای درههای آبرفتی دارد عمق دره میباشد که تغییر در آن منجر به تغییرات اساسی در رفتار لرزهای درههای آبرفتی میشود. لذا در این پژوهش با مدلسازی یک دره آبرفتی نیم بیضی با عمقهای متفاوت مستقر بر بستر سنگی و با بهرهگیری از روش اجزای محدود به بررسی رفتار لرزهای هر مدل، اعم از تغییرات شتاب و تغییرمکانهای به وجود آمده تحت اثر زلزلههای میدان نزدیک میپردازیم

کلیدواژه ها:

زلزلههای میدان نزدیک ، درههای آبرفتی ، عمق دره ، روش اجزای محدود ، تغییرات شتاب ، تغییرمکانها