نقش آموزش در تحول و ارتقای نظام سلامت اداری با رویکرد اداره آموزش و پرورش

آموزش و پرورش نیروی انسانی در ارگانها تا پیش از پیدایش مکتب مدیریت علمی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم،بصورت منظم و علمی مورد توجه نبوده است.با رشد سریع و بزرگتر شدن ادارات دولتی و پیچیده ترشدن اداره امور عمومی،توجه به آموزش کارکنان مورد اهمیت قرار گرفت.در کشورهای پیشرفته با کمک از روشهای فرهنگ سازی و آموزشهای عمومی،اعتبارات و نیروی انسانی فراوانی در زمینه بهبود و نهادینه نمودن رفتارهای صحیح هزینه میگردد تا بتوانند ارتقاء سطح دانش و رفتارهای صحیح افراد در مواجه با مسایل روزمره در جهات مختلف زندگی جلوگیری کنند.لذا هدف از مقاله حاضر که بصورت توصیفی و تحلیلی براساس منابع کتابخانه ای می باشد،مطالعه نقش آموزش در تحول،توسعه و بالندگی و بهسازی نیروی انسانی در ارگانهای دولتی بویژه در آموزش و پرورش است.یافتههای بدست آمده نشان میدهد که،هرچه دانش و مهارتهای کارکنان با نیازهای جامعه، پیشرفتهای علمی و تغییرات فنآوری هماهنگی و انطباق بیشتری داشته باشد،درجه اطمینان از موفقیت فرد و سازمان بالاتر می رود.بنابراین نظام اداری کارآمد،نظامی کارآفرین و شاد است که به رفاه و آسایش فکری و انگیزش مثبت نیروی انسانی در کنار تولید کالا و ارایه خدمات،براساس نیاز واقعی ارباب رجوع و همچنین به کیفیت، کمیت و سودآوری منطقی آن نیز توجه خاص دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش و پرورش ، نظام سلامت اداری ، تحول ، ارگان ، توسعه