تحلیل سیاست خارجی ایالات متحده امریکا در قبال پرونده هسته ای ایران با رویکرد سیستمی

محور سیاست خارجی امریکا در دوره اوباما به ویژه در دوره دوم، حل بحران های بین المللی این کشور در خاورمیانه و نیز حل مساله هسته ای ایران بوده است. هدف کاخ سفید فشار آوردن به ایران از طریق نظام تحریم و هماهنگ با اروپا به منظور ایجاد و گسترش نارضایتی داخلی از سیاستهای دولت و حاکمیت ایران در قبال اتخاذ رویکرد جدید در موضوع هسته ای میباشد. تنش های ایران و غرب نه محصول برنامه هسته ای ایران، بلکه مبتنی بر ایدیولوژی دینی حکومت ایران و حضور اسراییل در منطقه است، هرچند نباید از نقش برخی کشورهای عربی به ویژه عربستان غافل شد. فرضیه مورد سنجش، سیاست خارجی ایالات متحده امریکا در پرونده هسته ای ایران با پیروی از الگوی عقلایی، سازمانی و بروکراتیک مدلهای تصمیم گیری به سوی تعامل منافع ملی هدایت شده است. نتیجه پژوهشاین است که اتاقهای فکر در جهت دهی به دولتمردان امریکا در تصمیم سازی سیاست خارجی کاخ سفید در قبال ایران بسیار تاثیرگذار هستندبه گونه ای که بازیگران دیپلماسی، گریزی از آن ندارند.

کلیدواژه ها:

ایالات متحده امریکا ، رویکرد سیستمی ، پرونده هسته ای ، منافع ملی