بهره گیری از الگوهای آجری بناهای دوره سلجوقی در معماری معاصر

هنر آجر کاری در این دوره تاریخی بی بدیل و بی همتا نسبت به سایر دوره خود را نشان داده است که این الگوهای ناب ایرانی بخشی از هویت و تاریخ ایران را در رمز و رموز خود نهفته اند ولی در سال های اخیر با توجه به پیدایش عناصر تشکیل دهنده جدید در معماری معاصر، آجر از گردونه ساخت و ساز به تدریج کنار رفته و جای خود را به مصالح نوین داده است، حال این پاسخ مطرح میشود که چه گونه میتوان این عنصر ارزشمند و شاخص را با شیوه های جدید وارد گردونه معماری کرد، آیا با تقلید صرف از آجر کاری دوره های طلایی گذشته میتوان دوباره آجر را به جایگاه اصلی خود در معماری رساند یا باید تغیراتی به آن داد. در این مقاله سعی بر این است که با مطالعات کتابخانه ای ، مطالعات میدانی- پیمایشی و با روش توصیفی- تحلیلی به اهداف تعین شده که بررسی نمونه های باقی مانده از این دوره و ترکیب به کار رفته در این نوع آجرکاریها است دست پیدا کرده و به خروجی هایی با ترکیب های جدید و امروزی با هویت معماری ایرانی اسلامی دست پیدا کنیم که بتوان آن را سنگ بنایی قرار داد در معماری معاصر که خود همچون گذشته جایگاه والا و ارزنده ای به این عنصر تاریخی بدهد.

کلیدواژه ها:

آجر کاری دوره سلجوقی ، معماری معاصر ، الگوهای نوین ، معماری اسلامی ایرانی