تشخیص لبه در تصاویر با استفاده از اتوماتای یادگیر سلولی ناهمگام باز

اتوماتای یادگیر سلولی مدلی برای سیستمهایی است که از اجزاء ساده ای تشکیل شده اند و رفتار هر جزء بر اساس رفتار همسایگان و نیز تجربیات گذشته اش تعیین و اصلاح م یشود. اجزاء ساده تشکیل دهنده این مدل، از طریق کنش و واکنش با یکدیگر می توانند رفتار پیچیده ای از خود نشان دهند. اتوماتای یادگیر سلولی ناهمگامِ باز برخلاف اتوماتای یادگیر سلولی که در آن تمامی سلولها بطور همگام بروز م یشوند، سلولها را بطور ناهمگامِ بروز می کند. همچنین حالت هر سلول علاوه بر حالات همسایه های آن به یک عامل خارجی (سراسری) نیز بستگی دارد. در این مقاله روشی مبتنی بر اتوماتای یادگیر سلولی ناهمگامِ باز برای یافتن لبه در تصاویر ارائه و با یکی از روشهای کلاسیک تشخیص لبه به نام اپراتور کنی مقایسه م یگردد. روش پیشنهادی، به نویز حساسیت کمی دارد و همچنین سعی م یکند امتداد لب هها را بطور متصل تشخیص بدهد. مشخصه دیگر روش جدید، تشخیص لبه هایی با پهنای یک نقطه و حساسیت کمتر به بافتهای موجود در تصویر است. بدلیل استفاده از مدلی از اتوماتای سلولی، روش پیشنهادی را م یتوان بصورت توزیعی نیز پیاده سازی کرد.. نتایج آزمایشها نشان داده است که روش پیشنهاد شده از کارایی خوبی در تشخیص لبه ها برخوردار است و نسبت به نویز و بافتهای تصویر حساسیت کمی دارد.

کلیدواژه ها:

اتوماتای یادگیر ، اتوماتای یادگیر سلولی ، اتوماتای یادگیر سلولی ناهمگامِ باز ، پردازش تصاویر ، یافتن لبه