مروری بر برنامه ریزی، اجرا و پایش تونل سازی NATM در پروژه خط 6 متروی تهران

خط 6 متروی تهران با طول 31/2 کیلومتر از جنوب شرق تهران در محدوده دولت آباد شروع می شود و با عبور از مرکز شهر به سمت شمال غرب در محدوده سولقان خاتمه مییابد. در حدود 10/7 کیلومتر ابتدایی این مسیر با دستگاه حفار تمام مقطع (EPB-TBM) و حدود 20/5 کیلومتر مابقی به روش سنتی (NATM) ساخته می شود. خط 6 مترو شامل 27 ایستگاه می باشد که 6 مورد از آنها ایستگاه تقاطعی با خطوط دیگر است. با توجه به برنامه ریزی ویژه احداث این خط، 37 جبهه کاری برای تونل در بخش سنتی آن مورد استفادهقرار گرفته که نهایتا منجر به ثبت رکوردهایی قابل توجه، نظیر بیش از 800 متر حفاری و لاینینگ در هفته گردیده است. به منظوربرنامه ریزی و کنترل پیشرفت پروژه از روش برنامه ریزی خطی (LSM) استفاده شده است. با توجه به اینکه خط 6 مترو تقریبا قطر تهران را قطع می کند، معارضین سطحی و زیرسطحی متعددی در مسیر آن قرار دارد؛ بنابراین ابزار دقیق متنوعی مانند پین های نشست سنجزمین، نقاط نشست سنج ساختمان، پین های همگرایی سنج، کشیدگی سنج عمقی و درزه سنج برای پایش رفتار زمین و عبور ایمن ازمحدوده معارضین به کار گرفته شده است. در این مقاله به بررسی برنامه ریزی و اجرا در احداث پروژه خط 6 پرداخته می شود. همچنیناشارهای به نحوه ابزاربندی و رفتارنگاری پروژه شده است. نتایج این پژوهش قابل کاربرد در پروژه های تونلی مشابه در کلانشهرهای ایرانمی باشد.

کلیدواژه ها:

تونل سازی ، LSM ، NATM ، ابزار دقیق ، پروژه خط 6 متروی تهران