مطالعه اثربخشی مراقبه شکرگزاری بر استرس ادراک شده زنان یائسه دارای علائم وازوموتور

مقدمه و هدف: علائم آزاد دهنده یائسگی و تنیدگی های آن در جوامع امروزی که به ویژه ارزش ها و نقش ها با جذابیت ظاهری و جوانی و فعالیت اجتماعی در هم تنیده شده است، محققان را بر آن داشته تا از نگاه صرف زیست شناسی و درمان های دارویی دست کشیده وتوجه بیشتری به جنبه های فرهنگی-اجتماعی-معنوی و رویه های سازگارانه ودر نهایت ارتقاء بخش کیفیت زندگی و خودکارآمدی زنان داشته و به روش های مداخله همگانی، مقرون به صرفه و موافق با ارزش ها و هویت زنان در جوامع و در بافتار فرهنگی-مذهبی ویژه آنها بپردازند.هدف مطالعه حاضر تعیین اثربخشی مراقبه شکرگزاری بر استرس ادراک شده زنان یائسه دارای علائم وازوموتوربود.روش: مطالعه نیمه آزمایشی وطرح آن پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری(یک ماه بعد)بود. جامعه آماری زنان 45-55 سال شهرتنکابن با یائسگی طبیعی ،علائم وازوموتور(رگرفتگی و عرق شبانه)ودرسال1397 در مراکز بهداشتی-درمانی دارای پرونده بودند.نمونه گیری به روش دردسترس و هدفمند از زنان حائز شرایط و بدون درمان دارویی فعال برای علائم وازوموتور انجام یافت و پس ازاخذ رضایت آگاهانه، مشارکت کنندگان به روش تصادفی در دو گروه 15 نفری آزمایش و کنترل تقسیم شدند.گروه آزمایش در برنامه8 هفته ای مراقبه شکرگزاری بر اساس دستورالعمل مراقبه گرینبرگ و برنامه شکرگزاری اصفهانیان و همگاران و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن بود.داده ها درنرم افزارspss22وارد شده و به روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. یافته ها:بین دو گروه آزمایش و کنترل از نظر استرس ادراک شده تفاوت معنی داری دیده شدکه تا مرحله پیگیری پایدار بود. نتیجه گیری: مراقبه شکرگزاری روشی متناسب با فرهنگ زنان ایرانی و در کاهش استرس ادراک شده آنان در زمان یائسگی قابل استفاده است.پیام برای سیاست گزاران : بدینوسیله به سیاست گذاران برنامه های بهداشتی-مراقبتی حوزه سلامت زنان پیشنهاد می شود مداخلات ارتقاءبخش کیفیت زندگی زنان با توجه به استرس ادراک شده آنان در دوران یائسگی با همکاری حوزه روانشناسی سلامت پیگیری و اجرا شود.

کلیدواژه ها:

یائسگی ، استرس ادراک شده ، علائم وازوموتور ، مراقبه شکرگزاری