نقش معنویت گرایی در رضایت از زندگی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه

هدف تحقیق حاضر تعیین نقش معنویت گرایی در رضایت از زندگی بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع پیمایشی و جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه نوجوانان پسر دبیرستانی شهر اهواز بود و نمونه شامل 0333 نفر که به شیوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی 379 نفر آنها انتخاب شد. ابزارهای این تحقیق عبارت بود از پرسشنامه سنجش معنویت هال و ادواردز (1986) و پرسشنامه چند بعدی سنجش رضایت از زندگی در دانش آموزان هوبنر ( 2001 ). پس از جمع آوری داده ها، نتایج به دو صورت توصیفی و استنباطی تحلیل شد. نتیجه تحقیق اینکه بین معنویت گرایی و رضایت از زندگی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد به این معنی که هر قدر سطح معنویت گرایی در زندگی افراد بیشتر باشد رضایت از زندگی شان نیز بیشتر است .

کلیدواژه ها:

معنویت گرایی ، حرمت خود ، رضایت از زندگی ، نوجوانان