بررسی هوش تجسم فضایی در کالبد فضای آموزش

معماری فضای آموزش در هدف تعلیم و تربیت دانش آموزان به شمار رفته و علاوه بر تاکید روی مباحث آموزشی و نحوه تدریس آنان که امری رایج شده، فضای فیزیکی مدارس باید به عنوان یک عامل زنده به صورت کمی و کیفی در این هدف ایفای نقش کند تا روند آموزش و پرورش با حرکت مناسب تری در فرآیند آموزش آکادمیک باارتقاء منطق ادراک و حواس انسان پیش رود. در این راستا بر اساس نظریه روانشناسی گاردنر، هوش های چندگانه برای انسان مورد اهمیت واقع می شود و در این پژوهش به صورت توصیفی وصف هوش تجسم فضایی شده و فضای یادگیری بر اساس تفاوت های فردی و بهرهمندی از هوش تجسم فضایی مورد تحلیل در قالب تصاویر قرار گرفتهاست. طراحی که این هوش معرف فضای نوع آموزش خود می شود و دریافت حواس چندگانه القا کننده محیط باعث تقویت هوش تجسم فضایی می شود؛ چرا که شخص با تجسم کردن هوش غالب آن فضا، موضوع و مفاهیم آموزش از طریق معماری فضا، یادگیری را به عنوان عاملی فعال راحتتر فرا می گیرد و آموزش با انگیزه بیشتری همراه خواهد بود به طوری که دانش آموز خود نیز از ابتدا درگیر آموزش می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، هوش تجسم فضایی ، معماری