پهنه بندی خطر وقوع زمین لغزش با استفاده از سیستم تصمیم گیری چند معیاره (منطقه مورد مطالعه : استان لرستان)

ایران با توپوگرافی عمدتاکوهستانی، فعالیت زمین ساختی و لرزه خیزی زیاد، شرایط متنوع اقلیمی و زمینشناسی، عمده شرایط طبیعی را برای ایجاد طیف وسیعی از لغزشها دارا است. استان لرستان هم که روی کمربند کوهزایی زاگرس قرار گرفته دارای پتانسیل خطر لغزهای زیادی است. بر این اساس بررسیهای مربوط به پتانسیل لغزهای این منطقه و تهیه نقشه خطر برای آن از ضروریات مدیریت بحران منطقه است. با توجه به این مطالب در این تحقیق سعی شده است تا بر اساس بررسیهای میدانی صورت گرفته در بخشی از استان لرستان که در آن با استفاده از GPS، 162 مورد زمین لغزش به ثبت رسید، اقدام به ارزیابی پتانسیل خطر وقوع زمین لغزش در محدوده مورد نظر شود. داده های مورد استفاده در این تحقیق شامل لایه های اطلاعاتی توپوگرافی، ژئومورفولوژی، زمین شناسی و کاربری اراضی میباشند که در ابتدا مطالعه و بررسی هر یک از آنها در رابطه با معیارهای موثر بر زمین لغزش صورت گرفته و با استفاده از توابع موجود در GIS تهیه و طبقهبندی شدند. به منظور اولویت بندی و ارزیابی معیارها و لایه های اطلاعاتی در رابطه با هم و تعیین وزن آنها از روش تحلیل تصمیم گیری چند معیاره مبتنی بر روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد. در این مقاله از روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی((AHP1 برای پهنه بندی مناطق مستعد زمین لغزش استفاده شده است. نتایج حاصله نشان داد که روش AHP از قابلیت بالایی در پهنه بندی خطر زمین لغزش برخودار است.

کلیدواژه ها:

پهنه بندی ، زمین لغزش ، AHP ، تصمیم گیری چند معیاره