غدیر در آیینه اشعار موید فی الدین شیرازی

در طول چهارده قرن غدیر در قالب اشعار عربى و فارسى به نظم کشیده شده است. شعر شیعی نشات گرفته از باورهای ناب معتقدان به ولایت علوی است و آب راهه زلال و پایان ناپذیر آن غدیر خم است. ادبیات عرب نیز، که بعد از اسلام، راهی دراز پیموده و چهارده قرن فرازو نشیب ها را پشت سر گذاشته است، خطوط روشنی را در خلال مضامین شعری خود نشان می دهد. یکی از این خطوط روشن، توجه به واقعه غدیر است که در شعر اکثر شاعران عرب متجلی است. موید فی الدین یکی از شعرای بزرگ اهل بیت(ع) است که درباره غدیر اشعار بسیاری دارد. وی با بهره گیری از ذوق و قریحه ناب خود، چکامه های زیبا و ماندگاری در توصیف تشیع، مقام شامخ و فضایل اخلاقی امام علی(ع) و به ویژه واقعه غدیر خم از خود به یادگار گذاشته است . این شاعر شیعی با اشعار خود، حقانیت علی و خاندانش را یادآوری کرده و منکران آفتاب آسمان ولایت را به زانو درآورده است. مقاله حاضر بر آن است تا این رویداد عظیم تاریخی را در خلال اشعار موید به تصویر کشد.

کلیدواژه ها:

واقعه غدیر ، امام علی(ع) ، شعر شیعی ، موید فی الدین