خودشناسی پودمانی

انسان باید خود را بشناسد و استعداد و توان خود را کشف کند وگرنه اسیر هیجانات یا گفته و سلایق دیگران خواهد شد و به اصطلاح به هر سمت که باد بوزد خواهد رفت.
اگر شما بهترین بدنساز دنیا باشید، کسانی هستند که از بدنساز ها خوششان نمی آید و هیکل عادی دوست دارند ممکن است یکی از عزیزان شما هم جز این دسته باشد، شما می توانید آن هیکل عادی را داشته باشید ولی در آن صورت شبیه بقیه هستید و دیگر بهترین نخواهید بود.

هیچ وقت یک رودخانه به عقب بر نمی گردد، ما باید مثل یک رودخانه رو به جلو حرکت کنیم و به گذشته ای که توان تغییر آن را نداریم و فقط باعث سوخت زمان حال ما می شود فکر نکنیم.
همه ما تاثیری بر روی سیستمی داریم که در آن زندگی می کنیم این سیستم می تواند خانواده، اداره، ورزش و... باشد و پس نباید خود را دست کم گرفت یا توهم بهترین بودن را داشت ولی از تلاش برای رسیدن به آن نباید دست کشید و همیشه سعی کرد بهترین تاثیر را بر روی سیستم خود داشته باشیم، به یاد داشته باش قطره آب می تواند به مرور سنگ را سوراخ کند.
از حذف کردن افراد و روابط پر خطر از زندگی خود نترسید، تنها ماندن بهتر از داشتن افراد سمی در زندگیمان است، در آب افتادن نیست که باعث غرق شدن می شود بلکه عدم تلاش برای بالا آمدن است باعث غرق شدن می شود و انسان های سمی خواسته یا ناخواسته دقیقا حالتی را به ما القا می کنند که از دست و پا زدن برای رشد دلزده می شویم.
برنامه روزانه یک هفته خودت رو مو به مو بنویس و بعد از یک هفته آن را برای خودت بخوان، این من رویایی بود که منتظرش بودی؟ چه چیزی کم داشتی؟ چه چیزی رو باید رشد بدی و... به این صورت خودت می توانی خودت را با منی که انتظارش را داشتی مقایسه کنی و برای بهتر شدن و توسعه فردی خودت تلاش کنی.