مدل رفتار شهروندی سازمانی اسمیت (۱۹۸۳) و گراهام (۱۹۹۱)

مدل رفتار شهروندی سازمانی اسمیت (1983)

اسمیتو همکاران (1983) رفتار شهروندی سازمانی را رفتارهای خودبرانگیخته می دانند که کارکنان از استانداردهای سازمانی فراتر رفته و بالاتر از هنجارهایی مانند مکانیسم های پاداش و مجازات به سازمان و افراد در جهت دستیابی به منافع کمک کنند. آنها OCB را شامل موارد زیر پنداشتند(Smith et al,. 1983).

1) آداب اجتماعی: رفتاری است که نشان دهنده ی مشارکت های مسئولانه یک کارمند در فعالیت های سازمانی می باشد.

2) وجدان کاری: به رفتارهایی اطلاق می شود که فرد را در انجام وظایف کاری خود به حدی فراتر از سطوح مورد انتظار هدایت می نماید.

3) ادب و نزاکت: رفتارهای مودبانه ای است که از بوجود آمدن مشکلات در محیط کاری از سوی کارکنان جلوگیری می کند.

4) نوع دوستی: نوعی رفتار یاری کننده است که توسط یک فرد بمنظور کمک به همکارانش در ارتباط با انجام وظایف کاری آنان انجام می گیرد.

5) جوانمردی: رفتاری بازدارانده است که از شکوه و شکایات یک فرد در محل کار و محیط سازمانی جلوگیری به عمل می آورد.

مدل رفتار شهروندی سازمانی گراهام (1991)

پنجشنبه یکم تیر ۱۴۰۲ ساعت 18:40 توسط حسین حمزوی | نظر بدهید

به عقیده ی گراهام(1991) رفتارهای شهروندی سازمانی به سه نوع مختلف مشارکت سازمانی، وفاداری سازمانی و اطاعت سازمانی دسته بندی می شود(Bienstock et al., 2003).

1) مشارکت سازمانی : این گزاره با مشارکت کردن فعال کارکنان در اداره و انجام کارهای سازمانی ظهور می یابد که می توان از جمله مصادیق آن به حضور در جلسه های کاری و به اشتراک گذاری تفکرات خود با همکاران اشاره کرد.

2) وفاداری سازمانی : مفهوم وفاداری سازمانی بیان‎کننده میزان از خودگذشتگی و فداکاری کارکنان یک سازمان در راه منافع سازمانی و حمایت کردن و دفاع نمودن از سازمان است . این نوع وفاداری به سازمان از وفاداری به خود فرد، سایر همکاران و واحدهای دیگر تفاوت دارد.

3) اطاعت سازمانی : در واقع اطاعت سازمانی توصیف کننده و تبیین‎کننده ی رفتارهایی ست که ضرورت و فایده ی آنها شناسایی و در ساختار قابل پذیرشی از نظم و مقررات پذیرفته شده اند. معیارهای این شاخص شامل رفتارهایی مانند احترام گذاشتن به قوانین و مقررات سازمان ، انجام امور محوله بصورت کامل است .