ترامپ و خاورمیانه

3 بهمن 1403 - خواندن 3 دقیقه - 243 بازدید

ترامپ و خاورمیانه

ترامپ در دور دوم ریاست جمهوری خود در کاخ سفید با مسائل پیچیده و متعددی روبرو است که از آن جمله می توان به جنگ روسیه و اوکراین، جنگ اقتصادی با چین و چالش ها و بحران های متعدد در خاورمیانه از جنگ غزه تا بحران سوریه و مقابله با ایران اشاره نمود.

ترامپ پس از برنده شدن در انتخابات، با مشت آهنین به سراغ خاورمیانه آمد و با توییت خود که در صورت عدم توافق آتش بس در نوار غزه و آزادی گروگان ها قبل از تحلیف ریاست جمهوری جهنم در خاورمیانه به پا خواهد کرد؛ مواضع خود را در قبال تغییر خاورمیانه و صلح ابراهیم در کنار حمایت تمام قد از رژیم صهیونیستی اعلام نمود.

تلاش برای ترغیب رژیم صهیونیستی برای آتش بس در لبنان و غزه از سوی تیم دونالد ترامپ نشان دهنده تغییر در مواضع کاخ سفید نسبت به خاورمیانه است. آتش بس در غزه میان رژیم صهیونیستی و حماس قبل از روی کار آمدن ترامپ را می توان یک شوی تبلیغاتی در جهت معرفی ترامپ به عنوان فردی قدرتمند و صلح طلب معرفی نمود که توانسته به وعده خود قبل از آمدن به کاخ سفید عمل و طولانی ترین جنگ دو کشور را به صلح بدل کند. این سرآغازی خواهد بود بر تحولات خاورمیانه ای که دونالد ترامپ به دنبال تغییر آن است.

دونالد ترامپ در دور نخست ریاست جمهوری خود توافق نامه صلح ابراهیم را پیش برد که باعث عادی سازی روابط اسرائیل با چندین کشور عربی منجمله امارات شد، بنابراین در دور دوم نیز دونالد ترامپ عادی سازی روابط کشورهای عربی خاورمیانه با رژیم صهیونیستی خواهد بود؛ البته بسته به جنگ غزه اینبار اجرای این طرح به دلیل هجمه افکار عمومی بسیار پیچیده تر از گذشته دنبال خواهد شد.

دونالد ترامپ با ورود به کاخ سفید قصد دارد با ایجاد فشار حداکثری و ایجاد ائتلاف های قدرتمند منطقه ای ایران را مهار و آن را به پای میز مذاکره بکشاند و خواسته های خود را دیکته کند. البته در این میان کشورهای عربی حوزه خلیج فارسی از ترامپ خواسته اند تا در قابل ایران موازنه داشته باشد. به نظر می رسد که دونالد ترامپ در دوره جدید ریاست جمهوری خود با کشورهای عربی قطر، امارات و عربستان روابط خوبی داشته باشد و روابط فیمابین دو کشور پیش از گذشته تقویت شود.

بنابراین در حالت کلی دونالد ترامپ در خاورمیانه به دنبال مهار ایران، امنیت اسرائیل و ایجاد صلح با کشورهای عربی، حفظ سوریه به صورت کشوری ضعیف به همراه بهبود تقویت روابط اقتصادی و سیاسی با کشورهای عربی است.